ΔΥΣΠΝΟΙΑ

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Είναι το αίσθημα «έλλειψης αέρα», ανεξαρτήτως από το αίτιο που το προκαλεί.

Η δύσπνοια ως σύμπτωμα μπορεί να προκαλείται από πληθώρα νόσων και καταστάσεων. Από το πιο απλό (π.χ. άγχος) μέχρι τη σοβαρού βαθμού καρδιακή ανεπάρκεια η δύσπνοια είναι πάντοτε σύμπτωμα που προκαλεί στον μεν ασθενή αγωνία στον δε ιατρό το αίσθημα του σοβαρού και επείγοντος προς επίλυση, προβλήματος.
Η δύσπνοια μπορεί να συνοδεύει σχεδόν όλες τις παθήσεις στην καρδιολογία. Ετσι στη στεφανιαία νόσο μπορεί ο ασθενής να αισθάνεται δύσπνοια στην προσπάθεια και όχι στηθάγχη που είναι το κυριότερο και χαρακτηριστικότερο εύρημα στην στεφανιαία νόσο. Συνήθως όμως η δύσπνοια συνοδεύει την καρδιακή ανεπάρκεια. Διακρίνεται μάλιστα σε πολλές μορφές.

Δύσπνοια προσπαθείας : είναι η δύσπνοια που εκλύεται στην προσπάθεια και υφίεται με την διακοπή της προσπάθειας. Υπάρχουν και διαβαθμίσεις ανάλογα με το μέτρο της προσπάθειας (π.χ. δύσπνοια στην ελάχιστη κόπωση).

Δύσπνοια κατακλίσεως ή ορθόπνοια : είναι η δύπνοια που εκλύεται στην ήπτια θέση και ανακουφίζεται ή εξαφανίζεται στην καθιστή ή ορθία θέση.

Τρεπόπνοια : είναι το αντίθετο της δύσπνοιας κατακλίσεως. Αυτή εκλύεται σε όρθια θέση.

Παροξυσμική νυκτερινή δύσπνοια : Είναι εκδήλωση καρδιακής ανεπάρκειας με το χαρακτηριστικό ότι ο ασθενής την εκδηλώνει λίγες ώρες μετά την νυκτερινή κατάκλιση. Διαρκεί 10-20 λεπτά και ο ασθενής την αντιμετωπίζει κρεμόντας τα πόδια από το κρεβάτι και ερχόμενος σε καθιστή θέση.

Οξύ πνευμονικό οίδημα (καρδιακή κάμψη) : είναι εκδήλωση βαρειάς και οξείας καρδιακής ανεπάρκειας. Ο πάσχων έχει δύσπνοια έντονη, που προκαλεί αγωνία επικειμένου θανάτου και που δεν ανακουφίζεται με οτιδήποτε παρά μόνον με άμεση και δραστική χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.

Τέλος αξίζει να αναφερθεί η δύσπνοια της υστερίας όπου χωρίς να υπάρχει καρδιολογικό πρόβλημα ο ασθενής δυσπνοεί έντονα λόγω ερεθισμού του κέντρου της αναπνοής από την όλη κατάσταση.

Ανάλογα με την προέλευση της και τη βαρύτητα η δύσπνοια αντιμετωπίζεται με ποικίλλους τρόπους. Χορήγηση οξυγόνου, φαρμακευτικά (βρογχοδιασταλτικά, διουρητικά, δακτυλίτιδα, κορτιζόνη, ινότροπα φάρμακα), με παρακέντηση υπεζωκοτικής συλλογής αν είναι μεγάλη η ποσότητα του υγρού,με παρακέντηση περικαρδιακής συλλογής αν προκαλεί συμπίεση της καρδιάς, με παροχέτευση αν πρόκειται για δύσπνοια οφειλόμενη σε πνευμονοθώρακα ή αιμοθώρακα ή συνδυασμό αυτών. Σε τελικό στάδιο και εφ’ όσον η κατάσταση του ασθενούς χειροτερεύει μπορεί να απαιτηθεί η σύνδεσή του με αναπνευστήρα σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Είναι επομένως απαραίτητη η έγκαιρη και σωστή διάγνωση της αιτιολογίας της δύσπνοιας , προκειμένου να γίνει η σωστή θεραπευτική προσέγγιση.

Διαβάστε επίσης