Υπέρηχοι

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Υπέρηχοι είναι η ονομασία που δόθηκε σε ηχητικά κύματα υψηλής συχνότητας (πάνω από 20 ΚΗz) που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από το ανθρώπινο αυτί. Τα υπερηχητικά κύματα χρησιμοποιούνται ευρύτατα για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς σκοπούς.

Θεραπευτικές ιδιότητες των υπερήχων

Τα αποτελέσματα από την χρήση των υπερήχων είναι θερμικά και μηχανικά.

Θερμικά αποτελέσματα: Οι υπέρηχοι προκαλούν θερμότητα εκλεκτικά σε ορισμένες περιοχές και σε μεγάλο βάθος. Εκλεκτικά αυξάνουν τη θερμοκρασία σε ιστούς, με μεγάλη περιεκτικότητα σε κολλαγόνο, όπως στους αρθρικούς θύλακες, στον ουλώδη ιστό, στους τένοντες και στις περιτονίες. Επίσης αυξάνουν τη θερμοκρασία σε μεγάλο βαθμό στο περιόστεο. Έτσι τα θερμικά αποτελέσματα των υπερήχων είναι ικανοποιητικά στο νευρικό ιστό, φτωχά έως ικανοποιητικά στο μυϊκό ιστό και ανύπαρκτα στο λιπώδη.

Μηχανικά αποτελέσματα: Οι υπέρηχοι προκαλούν διαχωρισμό των ινών του κολλαγόνου, αύξηση της διαπερατότητας της κυτταρικής μεμβράνης σε ιόντα διαφόρων στοιχείων. Τέλος επιδρούν στην πρωτεϊνοσύνθεση επιτυγχάνοντας επούλωση και μέσω του «μικρομασάζ» ελάττωση του οιδήματος.

Ο ρόλος των υπερήχων στη φυσιοθεραπεία

Οι υπέρηχοι αποτελούν ένα πολύτιμο θεραπευτικό μέσο στα χέρια του φυσιοθεραπευτή. Η αντιφλεγμονώδης, αποιδηματική και κατά συνέπεια αναλγητική τους δράση, τους καθιστά πολύτιμο μέσο θεραπείας στις οσφυαλγίες, το αυχενικό σύνδρομο, στις περιαρθρίτιδες του ώμου. Αυξάνοντας την εν τω βάθει θερμότητα έχουν ευεργετικά αποτελέσματα στις μυϊκές κακώσεις, στα κατάγματα, στις αρθρίτιδες αυξάνοντας την ελαστικότητα της περιοχής, την πρόληψη της δημιουργίας συμφύσεων και την προετοιμασία για την κινητοποίηση.

Βοηθούν στην επούλωση σε κακώσεις των συνδέσμων και των τενόντων και στο διαχωρισμό των ινών του κολλαγόνου, ώστε ν’ανταποκριθούν στην εναπόθεση των φορτίων βάρους .

Αντενδείξεις

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εφαρμογή των υπερήχων αντενδείκνυται σε ισχαιμικές περιοχές (περιοχές όπου η κυκλοφορία του αίματος δεν είναι επαρκής), σε περιοχές με αιμορραγική προδιάθεση, σε αρθρώσεις με υγρό, στις περιοχές της λεκάνης και της οσφύος των εγκύων, σε περιοχές με υπαισθησία, σε κακοήθεις νεοπλασίες, στην επίφυση αναπτυσσόμενου οστού καθώς και σε περιοχές καταγμάτων πριν από την πόρωσή τους.

Διαβάστε επίσης