Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Από το 1980, ο αθλητικός χορός είναι από τις πιο αγαπητές ενασχολήσεις, στην Αμερική και την Ευρώπη, ενώ στην Ελλάδα έχει αρχίσει να εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια. Συνδυάζει ποικιλία χορευτικών βημάτων και ασκήσεων, με σκοπό τη σύνθεση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος άσκησης. Τα είδη χορού που συνήθως χρησιμοποιούνται είναι το βαλς, το ταγκό, η σάμπα, το ροκ, το μπαλέτο, η τζαζ, ο αυτοσχεδιασμός κ.α. Συνίσταται για όλες τις ηλικίες, όμως είναι πιο προσφιλές στα νεαρότερα άτομα

Πλεονεκτήματα.

Συμβάλλει στην καταπολέμηση του άγχους και της νευρικότητας, ενώ αναπτύσσει τη συντροφικότητα, την κοινωνικότητα, τον αυθορμητισμό, την εφευρετικότητα και την εκφραστικότητα. Καλλιεργεί την αίσθηση του ρυθμού και βελτιώνει το συντονισμό των κινήσεων, την ευκαμψία, την αντοχή και τη μυϊκή σύσφιξη. Τέλος αποτελεί τρόπο άσκησης για όλες της ηλικίες και προσφέρει ιδιαίτερη ψυχαγωγία.

Μειονεκτήματα.

Για να έχει επιτυχία το μάθημα, ο γυμναστής πρέπει να είναι ιδιαίτερα έμπειρος και καλά καταρτισμένος σχετικά με αυτό το στυλ άσκησης , γιατί απαιτεί πρωτοτυπία και διαρκή ανανέωση. Οι επιδράσεις του στη βελτίωση της φυσικής κατάστασης δεν μπορούν να καθοριστούν με ακρίβεια, ενώ ως είδος άσκησης, δεν συμβαδίζει με τα γενικώς αποδεκτά επιστημονικά δεδομένα. Υπάρχει αυξημένη πιθανότητα γρήγορης μείωσης του ενθουσιασμού των αθλουμένων, εξ’ αιτίας της ποικιλίας και της πολυπλοκότητας των κινήσεων, οι οποίες αρχικά δεν αφομοιώνονται ιδιαίτερα εύκολα.