Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Είναι αυτοάνοση νόσος του σκύλου και της γάτας, με μεγάλη ποικιλία κλινικών εκδηλώσεων, κυρίως όμως δερματικών προβλημάτων.

Παθογένεια

Στις αυτοάνοσες δερματοπάθειες παράγονται αυτοαντισώματα κατά των διαφόρων στοιχείων του δέρματος, τα οποία τελικά καταστρέφουν. Στην παθογένεια υποβοηθούν διάφοροι παράγοντες, όπως κληρονομικότητα, ανοσολογικές διαταραχές, ιογενείς λοιμώξεις, ορμόνες, υπεριώδης ακτινοβολία.

Φυλές του σκύλου που έχουν προδιάθεση : Collie, Sheltie, German Shepherd, Poodle.
Φυλές της γάτας που έχουν προδιάθεση : Siamese, Persian, Himalayan.

Κλινική εικόνα

Δερματικές αλλοιώσεις εμφανίζονται στο πρόσωπο και τα βλεννογονοδερματικά όρια, με τη μορφή αλωπεκίας, διαβρώσεων, εφελκίδων και ελκών. Υπάρχει συνήθως αποχρωματισμός και εξέλκωση ακρορρινίου και μυκτήρων καθώς και ελκώδης στοματίτιδα. Τα πελματικά φύματα μπορεί να εμφανίσουν υπερκεράτωση, ραγάδες, έλκη και αποκόλληση της επιδερμίδας. Αλλοιώσεις επίσης μπορεί να εμφανιστούν στον κορμό και στα άκρα. Σε πολλά περιστατικά εμφανίζεται σπειραματονεφρίτιδα, αιμολυτική αναιμία, θρομβοκυτταροπενία, πολυαρθρίτιδα, πολυμυίτιδα.

Διάγνωση

Η διάγνωση στηρίζεται στο συνδυασμό κλινικής εικόνας και εργαστηριακών εξετάσεων. Είναι πιθανή η αναιμία, η θρομβοκυτταροπενία και η πρωτεϊνουρία. Ειδική εξέταση είναι η δοκιμασία για αντιπυρηνικά αντισώματα. Η δοκιμασία για ανεύρεση κυττάρων ερυθηματώδη λύκου έχει αξία μόνο σε θετικό αποτέλεσμα.

Αντιμετώπιση

1. γλυκοκορτικοειδή σε ανοσοκατασταλτικές δόσεις, ή σε συνδυασμούς :
2. αζαθειοπρίνη
3. χλωραμβουκίλη
4. κυκλοφωσφαμίδη
5. δαπσόνη
6. χρυσοθειογλυκόζη
7. κυκλοσπορίνη
Ολες οι παραπάνω ουσίες δίνονται αρχικά σε δόσεις εφόδου, ώστε να ελεγχθούν σε μεγάλο βαθμό τα συμπτώματα και στη συνέχεια σε δόσεις συντήρησης, ανάλογα με το περιστατικό.

1. κοινή πέμφιγα
2. πεμφιγοειδές
3. δισκοειδής ερυθηματώδης λύκος
4. λεϊσμανίαση
5. σμηγματόρροια
6. δεμοδήκωση
7. φαρμακευτική δερματίτιδα
8. τοξική επιδερμική νεκρόλυση.

Διαβάστε επίσης

• Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (Σ.Ε.Λ.)