Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Είναι νόσοι του νεφρού, που οφείλονται σε ανοσοπαθολογικές αντιδράσεις, με κύριο στόχο το αγγειώδες σπείραμα του νεφρού (που είναι το βασικό στοιχειώδες σωμάτιο του νεφρού)

Παθογένεια

Οι σπειραματονεφρίτιδες ανάλογα με το είδος της βλάβης που προκαλούν διακρίνονται σε 3 τύπους, τον υπερπλαστικό, τον μεμβρανώδη και τον μεμβρανοϋπερπλαστικό. Πρακτικά η βλάβη σχετίζεται, με τη δημιουργία συμπλόκων αντιγόνου – αντισώματος τα οποία επικάθονται στη μεμμβράνη του αγγειώδους σπειράματος. Ταυτόχρονα ενεργοποιούνται μηχανισμοί που παράγουν αναφυλακτικές αντιδράσεις.

Η σπειραματονεφρίτιδα στο σκύλο, μπορεί να αποτελέσει επιπλοκή των παρακάτω νοσημάτων : πυομήτρα, ερλιχίωση, λεϊσμανίαση, πιροπλάσμωση, διροφιλαρίωση, λοιμ. ηπατίτιδα, βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα, νοσήματα του παγκρέατος, ερυθηματώδης λύκος, λεμφοσάρκωμα, μαστοκύττωμα.
Στη γάτα : λευχαιμία, λοιμ. περιτονίτιδα, ερυθ. λύκος, νοσήματα του παγκρέατος.

Κλινική εικόνα

Τα συμπτώματα δεν είναι ειδικά και εξαρτώνται από τα αίτια που προκάλεσαν τη βλάβη. Με την εξέλιξη μπορεί να παρατηρηθούν συμπτώματα νεφρωσικού συνδρόμου (ασκίτης, οίδημα), ή αυτά της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας (πολυουρία – πολυδιψία, απώλεια βάρους, έμετοι).

Διάγνωση

Η διάγνωση στηρίζεται συνήθως στην ανίχνευση πρωτεϊνών στο ούρο. Επίσης στηρίζεται στο ιστορικό (κάποιο από τα νοσήματα που προαναφέραμε) και τα συμπτώματα.

Αντιμετώπιση

Οπου είναι δυνατόν αντιμετωπίζεται το αίτιο (πυομήτρα). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί πρεδνιζολόνη εάν είναι απαραίτητη η ανοσοκαταστολή. Στη συνέχεια είναι απαραίτητη η συμπτωματική αγωγή του νεφρωσικού συνδρόμου και της Χρόνιας Νεφρικής Ανεπάρκειας.