Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Είναι η παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από πρωτεϊνουρία, υποπρωτεϊναιμία, οίδημα και ασκίτη.

Παθογένεια

Αρχικά η βλάβη σχετίζεται, με τη δημιουργία συμπλόκων αντιγόνου – αντισώματος τα οποία επικάθονται στη μεμμβράνη του αγγειώδους σπειράματος. Ταυτόχρονα ενεργοποιούνται μηχανισμοί που παράγουν αναφυλακτικές αντιδράσεις. Αυτό δημιουργεί σπειραματονεφρίτιδα. Στη συνέχεια λόγω της πτώσης του επιπέδου των πρωτεϊνών στο αίμα (εφόσον έχουμε έντονη πρωτεϊνουρία) δημιουργούνται οσμωτικά φαινόμενα και έτσι έχουμε τον σχηματισμό οιδημάτων και ασκίτη.

Κλινική εικόνα

Απώλεια βάρους, πολυδιψία – πολυουρία, μείωση της όρεξης. Παρατηρείται οίδημα στα άκρα και γενικότερα στα κατώτερα σημεία του σώματος και ακολουθεί η εμφάνιση του ασκίτη. Στο σκύλο μπορεί να παρατηρηθούν συμπτώματα από το αναπνευστικό (δύσπνοια – βήχας), λόγω θρόμβωσης της πνευμονικής αρτηρίας. Στη γάτα μπορεί να παρατηρηθεί χωλότητα ή και παράλυση των οπισθίων άκρων, λόγω θρόμβωσης της μηριαίας αρτηρίας.

Διάγνωση

Στηρίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις (υπαλβουμιναιμία, υπερχολοστερολαιμία)

Διαβάστε επίσης

• Ο ιατρικός όρος σύνδρομο
• Βελονισμός: μια εναλλακτική προσέγγιση στη θεραπεία του Συνδρόμου Ευερέθιστου Εντέρου
• Προεμμηνορυσιακό σύνδρομο: Οταν δυσκολεύουν οι …δύσκολες μέρες
• Το σύνδρομο του εφιάλτη προκαλεί ανησυχία στις Φιλιππίνες
• Το σύνδρομο του ευερέθιστου άνδρα