Άλλες ονομασίες

Σηπτική αρθρίτις μη γονοκκοκική.

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Λοίμωξη μίας η περισσοτέρων αρθρώσεων με διάφορα μικρόβια εκτός του γονοκόκκου. Τα συχνότερα μικρόβια είναι ο Staphylococcus aureus, o Staphylococcus epidermidis, ο πνευμονιόκοκκος.

Παθογένεια

Η λοίμωξη προκαλείται είτε κατά συνέχεια ιστού (απο τραύμα, χρόνιο δερματικό έλκος) είτε αιματογενώς.

Πρόληψη

Επιμέλεια και καθαρισμός των τραυμάτων.

Κλινική εικόνα

Συχνότερα προσβάλλει τις μεγάλες αρθρώσεις όπως γόνατα, ισχία, αστάγαλοι, καρπός, ώμος. Μερικές φορές μπορεί να εμφανιστεί ήπιος πυρετός και αρκετά συχνά πόνος και δυσκαμψία της άρθρωσης. Έαν δεν θεραπευθεί μπορεί να οδηγήσει σε οστεομυελίτιδα η συρίγγια.

Διάγνωση

Με παρακέντηση της άρθρωσης και λήψη αρθρικού υγρού όπου ανιχνεύεται το υπεύθυνο μικρόβιο. Το αρθρικό υγρό είναι φυσιολογικά διαυγές ενώ στην λοιμώδη αρθρίτιδα είναι τυπικά θολερό.

Αντιμετώπιση

Η λοιμώδης αρθρίτις αντιμετωπίζεται με ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών που υποδεικνύει το αντιβιόγραμμα . Τα κύρια αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται είναι η ναφκιλλίνη, η βανκομυκίνη, η αμπικιλλίνη, ο συνδυασμός τικαρκιλλίνης και αμινογλυκοσίδης. Συνήθως η ενδοφλέβια θεραπεία ακολουθείται απο αγωγή απο του στόματος. Εκτός απο αυτά χρειάζεται παροχέτευση της άρθρωσης με αναρρόφηση με βελόνα και ακινητοποιήση της. Μερικές φορές χρειάζονται ριζικότερες επεμβάσεις.

Διαβάστε επίσης

• Λοιμώδης αρθρίτις γονοκοκκική