Τα οκτώ διοικητικού χαρακτήρα μέτρα και η προσφυγή, που ανακοίνωσε ο διοικητής του ΙΚΑ κ. Mιλτιάδης Nεκτάριος έχουν σκοπό “να απλοποιήσουν τις διαδικασίες προκειμένου οι ασφαλισμένοι να έχουν ευκολότερη ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη ή πρόσβαση σε άλλες παροχές”. Επρεπε δηλαδή να προηγηθεί ένας μήνας απεργία (που όπως φαίνεται θα συνεχιστεί), οι γιατροί να διαδηλώνουν στο δρόμο και οι ασφαλισμένοι να ταλαιπωρούνται αφάνταστα, για να σκεφθεί κανείς ότι οι ασφαλισμένοι του Ιδρύματος πρέπει να έχουν εύκολη πρόσβαση στη συνταγογραφία, τη διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων, τα πιστοποιητικά και ό,τι συνθέτει τη γραφειοκρατία που βαφτίζουμε καθημερινά ιατρική πράξη;

Και τι σκέφτηκαν οι αρμόδιοι; Απλό! Οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ θα εξυπηρετούνται από τα Δημόσια Νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και από ιδιώτες, που αφού τους πληρώσουν με βάση το κρατικό τιμολόγιο (δηλαδή 2.200 ανά επίσκεψη) κατόπιν θα παίρνουν τα χρήματά τους από το Ιδρυμα.

Ας αφήσουμε τα Κέντρα Υγείας και τους ιδιώτες. Ας μιλήσουμε για τα Νοσοκομεία. Είναι γνωστό σε όλους ότι το ζητούμενο για τα Νοσοκομεία είναι να αποσυμφορηθούν από “καθήκοντα πρωτοβάθμιας περίθαλψης” που διεκπεραιώνουν και να ασχοληθούν με το έργο τους που είναι η Δευτεροβάθμια και κυρίως η Τριτοβάθμια περίθαλψη (όλα αυτά αν θέλουμε να μιλάμε σοβαρά για πρωτοβάθμια περίθαλψη). Αυτός είναι και ο άξονας της μεταρρύθμισης (Υγεία για τον Πολίτη) που επιχειρεί το Υπουργείο Υγείας. Αποκεντρωμένη Υγεία είναι ο βασικός άξονας. Περιφερειακά συστήματα Υγείας. Και τώρα υποτίθεται ότι τα Νοσοκομεία θα εξυπηρετούν διαδικασίες όπως αυτές που προαναφέρθηκαν για 1.940.000 άμεσα ασφαλισμένους, 847.000 συνταξιούχους, 5.550.000 δικαιούχους περίθαλψης (“κατ΄ εκτίμηση” όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο site του Ιδρύματος);

Είναι γνωστό ότι το ΙΚΑ, ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός οργανισμός της χώρας, διενεργεί και καλύπτει οικονομικά οποιαδήποτε ιατρική πράξη μόνο στην περίπτωση που υπογράφεται από γιατρό του ΙΚΑ (και μόνο). Μπορεί δηλαδή ένας ασφαλισμένος να εξετασθεί από κάποιο ειδικό κέντρο σε μεγάλο Νοσοκομείο ή (αν το επιλέξει και αν το αντέχει η τσέπη του) από ιδιώτη ή ιδιωτικό κέντρο, αλλά για να πάρει τα φάρμακα ή να κάνει τις εξετάσεις θα πρέπει να πάρει το μαγικό παραπεμπτικό από το γιατρό του ΙΚΑ. Με όλη τη γνωστή ταλαιπωρία που συνεπάγεται η διαδικασία αυτή. Και με τη δικαιολογημένη αρκετές φορές δυσαρέσκεια του θεράποντος γιατρού του Ιδρύματος που αισθάνεται να διεκπεραιώνει οδηγίες άλλου γιατρού. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό λειτουργίας του ΙΚΑ (και δεν είναι το μόνο ταμείο, με παρόμοιο τρόπο λειτουργεί και ο άλλος μεγάλος ασφαλιστικός οργανισμός το ΤΕΒΕ). Μόνο στα Ταμεία του Δημοσίου και των Τραπεζών υπάρχει το στοιχείο της ελεύθερης επιλογής γιατρού (από τους συμβεβλημένους με βάση το Κρατικό Τιμολόγιο).

Με σολομώντειο μέθοδο μπροστά στα προβλήματα που έχει συσσωρεύσει η απεργία αυτός ο τρόπος λειτουργίας αναιρείται. Αν απεργούν οι γιατροί του ΙΚΑ και δεν συνταγογραφούν, ε τότε θα συνταγογραφήσουν τα Νοσοκομεία… Οι μεθοδεύσεις αυτές στερούνται προοπτικής και δεν μπορούν να δώσουν λύση σε κανένα πρόβλημα, ούτε των ασφαλισμένων, ούτε των γιατρών. Είναι απόλυτη ανάγκη να γίνουν σύγχρονες και ρεαλιστικές προτάσεις και να δοθούν πραγματικές λύσεις. Ο τρόπος λειτουργίας και διεκπεραίωσης των Ταμείων που λειτουργούν με “αποκλειστική” σχέση ασφαλισμένου – θεράποντος γιατρού θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Δεν μπορεί στη σύγχρονη Ελλάδα του 2001 και του 2004 να υπάρχουν 150 Ταμεία και άλλοι τόσοι τρόποι λειτουργίας (ή ταλαιπωρίας) των ασφαλισμένων. Γιατί κάποτε οι πρόχειρες λύσεις και ο λανθασμένος σχεδιασμός οδηγούν σε απόλυτο αδιέξοδο.

Διαβάστε επίσης

• Ποιός φοβάται…τον οδοντίατρο;
• Mην πυροβολείτε τον…γιατρό σας
• Ανάγκη η επικοινωνία με τον γιατρό