Κύμινο

Το κύμινο κατάγεται αρχικά από τις Ινδίες αλλά σήμερα θα το βρούμε αυτοφυές γενικά στην περιοχή από την Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή, μέχρι και την Ινδονησία. Οι Ρωμαίοι το εκτιμούσαν ιδιαίτερα για τις χωνευτικές του ιδιότητες και το μετέφεραν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Σήμερα χρησιμοποιείται ευρέως από όλους τους λαούς που έχουν “καυτερή” κουζίνα (Ινδοί, Μαροκινοί, Μεξικάνοι, κλπ).

Έχει ελαφρά θερμαντική δράση και ηρεμεί και τα τρία doshas. Σε μεγάλη βέβαια δόση μπορεί να αυξήσει το Pitta στον οργανισμό. Σε λογική όμως χρήση είναι ένα συστατικό που μπορεί ταυτόχρονα να ηρεμεί και το αέρινο αλλά και το υδάτινο στοιχείο σε έναν άνθρωπο, χωρίς ταυτόχρονα να του αυξάνει το πύρινο. Αυτή η ιδιότητα είναι πολλή χρήσιμη σε περιπτώσεις όπου έχουμε ταυτόχρονη αύξηση του Vata (άρα και διάφορα νευροφυτικά προβλήματα, υπερένταση, ταχυκαρδίες, κολίτιδα, κλπ) αλλά και του Kapha (με παχυσαρκία, κατακράτηση υγρών, κλπ).

Μείωνει την παραγωγή τοξινών από το πεπτικό σύστημα (ama), μειώνει τα αέρια και τον τυμπανισμό και γενικά τονώνει όλο τον πεπτικό σωλήνα. Το κύμινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε σκόνη αλλά και ολόκληροι οι σπόροι του στο μαγείρεμα.