Το αλάτι θεωρείται ίσως ο “βασιλιάς” των καρυκευμάτων από τα πανάρχαια χρόνια και ήταν ίσως το πρώτο “πρόσθετο” που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος για να δώσει κάποια ιδιαίτερη γεύση στα φαγητά του. Ήδη έχουν βρεθεί στις Κυκλάδες κάποια σκεύη κατασκευασμένα την τρίτη χιλιετία π.Χ. και τα οποία λόγω του σχήματός τους ονομάστηκαν “τηγανόσχημα” (μοιάζουν δηλαδή με ρηχά τηγάνια διαμέτρου 24 ή 30 εκατοστών), τα οποία χρησίμευαν στη μέτρηση των “μονάδων” του αλατιού που αντικαθιστούσε τα νομίσματα (!) της εποχής εκείνης. Το αλάτι είχε και άλλες χρησιμότητες στους παλαιούς πολιτισμούς. Καθάριζαν το φωτιστικό τους λάδι περνώντας το μέσα από ένα παχύ “φίλτρο” αλατιού, ενώ όπως και σήμερα χρησίμευε σαν συντηρητικό των διαφόρων τροφίμων. Σχεδόν όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί, χρησιμοποιούσαν αλάτι στις διάφορες θρησκευτικές τους τελετές και θυσίες.

Στην αρχαία Ρώμη έγινε είδος κρατικού μονοπωλίου για πρώτη φορά τον 6ο π.Χ. αιώνα και η πρώτη φορολογία του επεβλήθη κατα τους Καρχιδονιακούς πολέμους. Στη Βενετία ήταν το κυριότερο καρύκευμα που απέφερε μεγάλα πλούτη, καθώς το διακινούσαν από τις αλυκές της Λευκάδας στην υπόλοιπη Ευρώπη, ενώ στην Κωσταντινούπολη οι Ενετοί έκαναν σημαντικές ανταλλαγές με τα διάφορα μπαχαρικά της Ασίας. Τόση σημασία είχε για τους Ενετούς, που το 1320 μ.Χ. καθιέρωσαν το μονοπώλιο του αλατιού, δημιουργώντας και το αντίστοιχο “Υπουργείο ’λατος” της εποχής εκείνης. Κρατικό μονοπώλιο ήταν το αλάτι και για τους Οθωμανούς, καθώς το αλάτι το διακινούσαν γι’ αυτούς, με υψηλά μέτρα προστασίας, οι Βεδουίνοι στην έρημο.

Όπως είναι γνωστό, το αλάτι έχει …αλμυρή γεύση και είναι ίσως το μοναδικό στοιχείο στη φύση που είναι αλμυρό. Αυξάνει την Υδάτινη και την Πύρινη Ενέργεια στον οργανισμό, ενώ μειώνει την Αέρινη. Βοηθάει στην ενυδάτωση του οργανισμού (διότι το σώμα θα συγκρατήσει νερό για να ισοσταθμίσει την παρουσία του χλωριούχου νατρίου), ανοίγει την όρεξη, βοηθάει στην πέψη όλων των τροφών κα γενικά τονώνει τον μεταβολισμό. Δεν θα πρέπει όμως να χρησιμοποιείται από άτομα τα οποία έχουν την τάση να κατακρατούν νερό, σε περιπτώσεις υπέρτασης, σε δερματικά προβλήματα καθώς και σε διάφορες αιμορραγικές καταστάσεις.

Είναι το κατ’ εξοχήν αλμυρό συστατικό των τροφών και προέρχεται είτε με εξόρυξη από τη γή σε ορυχεία (όπως τα αλατορυχεία στην Κεντρική Ευρώπη), είτε από τη θάλασσα. Το ορυκτό αλάτι περιέχει επίσης διάφορα άλλα άλατα και μεταλλικά στοιχεία όπως σίδηρο και μαγνήσιο, ενώ το θαλασσινό περιέχει αυξημένη ποσότητα ιωδίου.

Η τεράστια σημασία του αλατιού στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, φαίνεται από το γεγονός ότι για πολλούς αιώνες η όλη διαδικασία συλλογής και διάθεσης των ποσοτήτων αλατιού στο παγκόσμιο εμπόριο, ανήκε σε κρατικά μονοπώλια.

Το ορυκτό αλάτι έxει ιδιότητες που ισορροπούν και τις τρείς Ενέργειες, δυναμώνει την όρεξη, βελτιώνει την πέψη και θεωρείται επίσης καλό καρδιοτονωτικό και αφροδισιακό συστατικό. Από την άλλη πλευρά το θαλασσινό, αυξάνει το Kapha και το Pitta, ελαττώνει το Vata και βοηθά πολύ στην ομαλή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένος ο οποίος συντονίζει όλες τις καύσεις που γίνονται στο ανθρώπινο σώμα.

Διαβάστε επίσης

• Λιγότερο αλάτι – περισσότερη γεύση
• 7 συμβουλές προληπτικής ιατρικής
• Οσα θέλετε να ξέρετε για το αλάτι
• Το αλάτι στη ζωή μας
• Αλάτι: Το ξεχασμένο στοιχείο