Κυδώνι

ΚυδώνιΤο κυδώνι είναι ένα από τα λίγα φρούτα με έντονη τη πικρή, την όξινη αλλά και τη στυφή γεύση, οπότε μπορεί και μειώνει αποτελεσματικά το Kapha, ανεβάζοντας παράλληλα το Vata. Η κοκκώδης υφή του και οι ουσίες που περιέχει, μπορούν και βοηθούν στην πέψη όλων των ζωικών πρωτεϊνών, όπως του κρέατος και των γαλακτοκομικών προϊόντων. Για το λόγο αυτό υπάρχουν πολλές συνταγές με συνδυασμούς κρεάτων (όπως το χοιρινό ή το μοσχάρι με κυδώνι), ή γαλακτοκομικών, όπως το γνωστό μας επιδόρπιο που γίνεται με κυδώνι γλυκό και καϊμάκι (πυκνή κρέμα γάλακτος) .

Οι θεραπευτικές του ιδιότητες έχουν περιγραφεί και από τους ιατρούς φιλοσόφους της αρχαίας Ελλάδας αλλά και της Ρώμης. Ο Διοσκουρίδης μάλιστα είχε σε καθημερινή χρήση τις εξής συνταγές: Φέτες κυδωνιού έμεναν για ένα μήνα και μούσκευαν μέσα σε μούστο, ή φέτες κυδωνιού κλείνονταν για ένα ολόκληρο χρόνο μέσα σε ένα βαρέλι γεμάτο με μέλι. Γενικά η ανάμιξη χυμού από κυδώνι με μέλι έχει θεραπευτικές και τονωτικές ιδιότητες, ανοίγει την όρεξη, διευκολύνει την ηπατική και νεφρική λειτουργία και αναζωογονεί τον οργανισμό.

Το κυδώνι συνδυάζεται πολύ καλά με τα φύλλα της δάφνης και σκόνη από ginger (για συνταγές που περιέχουν κρέας), ή με φυλαρράκια αρμπαρόριζας (για συνταγές που έχουν ζάχαρη). Το ζελέ από κυδώνι ηρεμεί το στομάχι και όλο το πεπτικό σύστημα και χρησιμοποιείται συχνά στα παιδιά και σαν γλύκισμα, αλλά και σαν εξαίρετο τονωτικό με βιταμίνες (κυρίως του συμπλέγματος Β καθώς και D). Προσοχή όμως (όπως πάντοτε…) στα έτοιμα βαζάκια με κυδώνι γλυκό, κυδωνόπαστο, μαρμελάδες, κλπ στων οποίων τα συστατικά θα ανακαλύψετε εκτός από το κυδώνι και την (άσπρη) ζάχαρη και κάποια σορβικά κάλια και σορβικά νάτρια σαν συντηρητικά.