Το καρπούζι είναι γλυκό και δροσιστικό και έχει έντονη διουρητική δράση καθαρίζοντας τα νεφρά και γενικά όλο τον οργανισμό από τοξίνες. Ανακουφίζει τις πύρινες διαταραχές αλλά αυξάνει το Vata και το Kapha.

Κανονικά δεν θα πρέπει να καταναλώνεται κοντά σε φαγητό (πρέπει να υπάρχει μία χρονική απόσταση τριών ωρών μεταξύ του γεύματος και του καρπουζιού), και δεν θα πρέπει να καταναλώνεται το βράδυ διότι μπορεί να φέρει συχνουρία στη διάρκεια της νύχτας και συνεπώς διαταραχές του ύπνου.

Δεν πρέπει να συνδυάζεται στο ίδιο γεύμα με δημητριακά (άρα όχι καρπούζι με ψωμί…). Επίσης δεν πρέπει να καταναλώνεται από άτομα που πάσχουν από γλαύκωμα (διότι το καρπούζι αυξάνει την ενδοφθάλμια πίεση), καθώς και από τους άνδρες που έχουν ασθενοσπερμία ή ολιγοσπερμία.

Ο χυμός του καρπουζιού βοηθάει πολύ αποτελεσματικά σε κυστίτιδες, ουρηθρίτιδες και γενικά σε όλες τις φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος (χρησιμοποιούμε ένα ποτήρι φρέσκο χυμό καρπουζιού με μία πρέζα από σκόνη κύμινο, τρείς φορές την ημέρα). Βοηθάει επίσης στην αποβολή μικρών πετρών και κρυστάλλων από τα νεφρά (αντίστοιχα χρησιμοποιούμε ένα ποτήρι χυμό με μία πρέζα σκόνη κορίανδρο τρείς φορές την ημέρα).

Για τους καρδιοπαθείς (ειδικά στην καρδιακή ανεπάρκεια) είναι ωφέλιμη η κατανάλωση ενός ποτηριού χυμού καρπουζιού με ένα κουτάλι του γλυκού μέλι το πρωί σε άδειο στομάχι. Για τις δερματοπάθειες χρησιμοποιούμε τη φλούδα του καρπουζιού (το εσωτερικό άσπρο μέρος), την οποία αφήνουμε για λίγη ώρα στην πάσχουσα περιοχή (έχει πολύ καλές αντιφλογιστικές ιδιότητες και ανακουφίζει από τον κνησμό και τη φλεγμονή.

Κάτι ακόμη σχετικά με το καρπούζι, άν και σε πρώτη άποψη δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με το αγιουρβεδικό σύστημα: εδώ και πολλά χρόνια οι μεγαλύτερες ποσότητες των καρπουζιών που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά προέρχονται από μπόλιασμα κολοκυθιάς (φυτό βάσης) με καρπουζιά, γεγονός που κάνει το φυτό πολύ πιό ανθεκτικό σε ασθένειες, τον καρπό σημαντικά μεγαλύτερο και πιό ομοιόμορφο στο σχήμα, αλλά και εξαιρετικά άνοστο, με γεύση που όντως μοιάζει με …κολοκύθι.