Γενικά

Η γλυκειά γεύση κυριαρχεί σχεδόν σε όλες τις “βασικές τροφές” όλων των λαών του κόσμου, τις τροφές δηλαδή που θεωρούνται ότι είναι η βάση του διαιτολογίου. Έτσι έχουν σαν βάση τη γλυκειά γεύση όλα τα δημητριακά και τα παράγωγά τους (ψωμί, μακαρόνια, κλπ) και οι πατάτες στον Δυτικό Κόσμο, το ρύζι στις Ασιατικές χώρες με έμφαση στην Ινδία και την Κίνα, η γλυκοπατάτα, η ταπιόκα και το καλαμπόκι στην Κεντρική και Νότια Αμερική.

Τα περισσότερα “έλαια” και οι λιπαρές τροφές έχουν επίσης γλυκειά γεύση με κυριότερα το σουσαμέλαιο, το ελαιόλαδο, το ηλιέλαιο, το λάδι από καρύδα και το φυστικοβούτυρο. Οι περισσότεροι ξηροί καρποί ανήκουν επίσης στην κατηγορία αυτή με κυριότερους το καρύδι, το κάστανο, το φυστίκι και την καρύδα.

Από τα γαλακτοκομικά προϊόντα, γλυκά θεωρούνται το βούτυρο, το γάλα και η κρέμα γάλακτος, ενώ το τυρί και το γιαούρτι (λόγω της επεξεργασίας στην οποία έχουν υποβληθεί και της “πέψης” του γάλακτος από τους αντίστοιχους μύκητες), έχουν πολύ λιγότερο το στοιχείο της γλυκειάς γεύσης και περισσότερο την όξινη και ίσως και την καυτερή γεύση.

Όλες οι γλυκαντικές ουσίες τέλος έχουν φυσικά γλυκειά γεύση (η λευκή ζάχαρη και η σκούρη ή ανεπεξέργαστη, η μελάσσα, η φρουκτόζη, το σιρόπι από σφένδαμο, οι τεχνητές γλυκαντικές ύλες όπως η ζαχαρίνη και η ασπαρτάμη) με μοναδική και … περίεργη εξαίρεση το μέλι.

Η έκφραση “γλυκό σάν μέλι” δεν ισχύει και πάρα πολύ διότι το μέλι εκτός από τα σάκχαρα που περιέχει, έχει επίσης μεγάλη ποσότητα μετάλλων και ιχνοστοιχείων τα οποία δίνουν χαρακτηριστικά της στυφής γεύσης, ενώ τελικά η γλυκειά είναι δευτερεύουσα. Το μέλι δηλαδή δεν αυξάνει την ενέργεια Kapha στον οργανισμό και δεν συντελεί στην αύξηση του βάρους του σώματος, αλλά αντίθετα ηρεμεί και ελαττώνει το Kapha.

Μιά άλλη εξαίρεση είναι τα όσπρια που παρ΄όλο ότι περιέχουν υδατάνθρακες, δεν αυξάνουν το Kapha, αλλά το ηρεμούν και έχουν την τάση να αυξήσουν το Vata. Τα όσπρια είναι η κύρια πηγή αμινοξέων και πρωτεϊνών για τον μισό περίπου πληθυσμό της γής, όπου σε συνδυασμό με δημητριακά (π.χ. ρύζι με φακές, ρύζι με φασόλια) αποτελούν ένα πλήρες και ισορροπημένο γεύμα που συντελεί στη διατήρηση της καλής υγείας των ατόμων.

Ζάχαρη

Είναι η σπουδαίοτερη αλλά και γνωστότερη γλυκαντική ουσία. Από την αρχαιότητα η πρώτη πηγή ζάχαρης ήταν το γνωστό μόνο στους λαούς της Νοτιοανατολικής Ασίας ζαχαροκάλαμο. Μετά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Ελλάδα και στη συνέχεια η Ευρώπη γνώρισαν αυτό το “περίεργο κρυσταλλικό μέλι που δεν το έφτιαχναν οι μέλισσες”. Μέχρι τα χρόνια εκείνα, η γλυκειά γεύση στον Δυτικό Κόσμο ήταν συνδεδεμένη μόνο με τα γλυκά φρούτα και το μέλι.

Η κύρια εξάπλωση του ζαχαροκάλαμου στην Ευρώπη έγινε κυρίως από τους ’ραβες περίπου τον όγδοο αιώνα μ.Χ.. Στην Αμερική έφθασε μόλις τον δέκατο έκτο αιώνα. Σήμερα η ζάχαρη παράγεται μαζικά από το ζαχαροκάλαμο και τα ζαχαρότευτλα σε πολλές χώρες.

Υπάρχουν πολλά είδη ζάχαρης στη διάθεση του ανθρώπου και αυτό εξαρτάται από το είδος του φυτού από το οποίο παράγεται η κάθε ποικιλία αλλά κυρίως από το είδος της επεξεργασίας την οποία υφίσταται. Έτσι υπάρχει η λευκή κρυσταλλική ζάχαρη, η ξανθή, η μαύρη, η εμπλουτισμένη με μελάσσα, κλπ.

Γενικά η ζάχαρη έχει μια ελαφρά διουρητική και καθαρκτική δράση στον οργανισμό και συνιστάται ιδιαίτερα σε άτομα με νεφρικά προβλήματα όπως επίσης και σε ασθένειες του ήπατος. Τα ηπατικά κύτταρα μπορούν να εκμεταλευτούν πολύ εύκολα και χωρίς να κουράζονται ιδιαίτερα την ενέργεια που περιέχει η ζάχαρη και για το λόγο αυτό συστήνεται πολύ σε περιπτώσεις ηπατίτιδας.

Η γλυκόζη τέλος, είναι η μοναδική πηγή ενέργειας των κυττάρων του κεντρικού νευρικού ιστού δηλαδή του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.

Διαβάστε επίσης

• Οι τροφές που μας χορταίνουν περισσότερο
• Τσιγάρο, αλκοόλ και καυτερές τροφές και καρκίνος του στόματος
• Παχαίνοντας με τροφές light
• Πικρή γεύση στις τροφές
• Αλμυρή γεύση στις τροφές