Εισαγωγή

Γενικά

Η άποψη ότι όλη η Δημιουργία, το σύμπαν ολόκληρο είναι φτιαγμένο από μερικά “βασικά” υλικά, τα οποία σε διάφορους συνδυασμούς μεταξύ τους σχηματίζουν όλα όσα μπορούν να αντιληφθούν οι αισθήσεις μας, είναι σαφώς πανάρχαια και εμφανίζεται στις φιλοσοφικές παραδόσεις όλων των λαών του κόσμου.

Όλα τα φιλοσοφικά συστήματα, όλες οι θρησκείες και παραδόσεις, δέχονται την ύπαρξη ορισμένων πρωταρχικών υλικών με τα οποία ο “Θεός”, το “Απόλυτο”, η “Φύση” κλπ, έχει δημιουργήσει όλη την πλάση.

Έτσι αυτή η θεωρία των “Λεπτών Στοιχείων”, ή “Λεπτών Ριζωμάτων”, φαίνεται στην Ελληνική παράδοση μέσα από την Πλατωνική και εν συνεχεία από την Αριστοτελική θεώρηση του Σύμπαντος, η οποία αποτελούσε για αιώνες τη βάση της επιστημονικής σκέψης του Ευρωπαϊκού και γενικότερα του Δυτικού χώρου.

Στην Ανατολή, αυτή η ίδια θεωρία αναπτύχθηκε με δύο διαφορετικές διατυπώσεις:

α) Στην Ινδία με τις πανάρχαιες παραδόσεις των Βεδών όπου τα στοιχεία είναι ο Αιθέρας, ο Αέρας, το Πύρ, το Ύδωρ και η Γή.

β) στην Κίνα λίγο αργότερα όπου τα πέντε αυτά στοιχεία ονομάστηκαν αντίστοιχα Μέταλλο, Ξύλο, Φωτιά, Νερό και Γή.

Η ίδια άποψη, με μικροδιαφορές όμως στην ορολογία εμφανίζεται στην Αιγυπτιακή παράδοση και γενικά στις παραδόσεις των λαών της “Αραβικής” περιοχής όπως οι Σουμέριοι, οι Βαβυλώνιοι, κλπ, καθώς και στις αντίστοιχες παραδόσεις των αρχαίων λαών της Αμερικής (Μάγιας, Ολμέκοι, Αζτέκοι, Ίνκας, κλπ).

Αρχή της Δημιουργίας

Σύμφωνα με όλες αυτές τις φιλοσοφικές διδασκαλίες, η Δημιουργία αρχίζει από το Απόλυτο, τον Θεό με τον Πρωταρχικό Ήχο, όπως αναφέρει και ο Ευαγγελιστής: “Εν αρχή ήν ο Λόγος, και ο Λόγος ήν προς τον Θεόν, και Θεός ήν ο Λόγος. Ούτος ήν εν αρχή πρός τον Θεόν. Πάντα δι΄αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ έν ό γέγονε”.

Από τις δονήσεις αυτού του Πρωταρχικού Λόγου, εγείρεται το στοιχείο του Αιθέρα (Akasha), το οποίο προσφέρει το ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο θα αναπτυχθεί η όλη Δημιουργία. Η κίνηση του Αιθέρα δημιουργεί το στοιχείο του Αέρα (Vayu) ο οποίος είναι υπεύθυνος για την όποια κίνηση και μεταβολή γίνεται μέσα στη Δημιουργία.

Η κίνηση του Αιθέρα μέσω του Αέρα δημιουργεί τριβή και θερμότητα. Τα στοιχεία αυτής της θερμικής ενέργειας ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας φώς και έτσι εμφανίζεται το επόμενο στοιχείο, το Πύρ (Tejas). Αυτό φωτίζει όλη την Πλάση, δίνει ομορφιά και ελέγχει την παραγωγή ενέργειας μέσα στο Σύμπαν, είναι υπεύθυνο δηλαδή για τον “μεταβολισμό” και τη θρέψη της Δημιουργίας. Είναι ο μεγάλος “μετασχηματιστής” διότι με τη δύναμη του πυρός τα στερεά μπορούν να ρευστοποιηθούν και να γίνουν υγρά και τα υγρά να εξατμιστούν και να γίνουν αέρια.

Στη συνέχεια, η θερμότητα του Πυρός υγροποιεί και διαλύει ορισμένα στοιχεία του Αιθέρα και η ρευστοποίηση αυτή, δημιουργεί το τέταρτο στη σειρά λεπτό στοιχείο, το Ύδωρ (Jala). Αυτό είναι υπεύθυνο γενικά για τη συνοχή μέσα στο Σύμπαν και είναι η δύναμη που συγκολλά όλα τα άλλα στοιχεία και δημιουργεί την ενότητα.

Τα υγροποιημένα αιθέρια στοιχεία στη συνέχεια, στερεοποιούνται και πάλι, σχηματίζοντας το τελευταίο από τα πέντε στοιχεία, τη Γή (Prthivi), η οποία τελικά είναι αυτή που θα δώσει την οριστική μορφή καί ύπαρξη στον Υλικό Κόσμο, σε όλα τα πλάσματα της Δημιουργίας. Από τη Γή σχηματίζονται όλα τα υλικά πλάσματα, δηλαδή τα άτομα και μόρια, οι χημικές ενώσεις, τα φυτά, τα ζώα, το οργανικό σώμα του Ανθρώπου, κλπ.

Συνοψίζοντας λοιπόν την όλη πορεία της εξέλιξης μπορεί να αναφερθεί η εξής σειρά των πραγμάτων: Οι ίδιες δονήσεις του Θείου Λόγου που εμφανίζονται στον Αιθέρα, μπαίνουν σε κίνηση στον Αέρα και εμφανίζονται στο Πύρ, στη συνέχεια υγροποιούνται και δίνουν το Ύδωρ για να στερεοποιηθούν τελικά στο στοιχείο της Γής.

Διαβάστε επίσης