Κοινό κρυολόγημα

Άλλες ονομασίες

Συνάχι

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Πολύ συχνή ιογενούς προέλευσης λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, η οποία εκδηλώνεται συνήθως με ρινική συμφόρηση ή καταρροή, κεφαλαλγία, ερυθρότητα των οφθαλμών, δακρύρροια, πυρετό, πονόλαιμο, μυαλγίες και αρθραλγίες.

Αντιμετώπιση με βελονισμό

Το κοινό κρυολόγημα αποτελεί αυτοπεριοριζόμενη νόσο διάρκειας 2 ή 3 ημερών, η οποία μετά την αποδρομή της, είναι δυνατό να εγκαταλείψει στον ασθενή αίσθημα κόπωσης και καταβολή των δυνάμεων. Η αντιμετώπιση της νόσου κατά την Δυτική Ιατρική, είναι συμπτωματική. Κατά την Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική, η νόσος οφείλεται σε εισβολή κάποιου εξωγενούς βλαπτικού παράγοντα (άνεμος, κρύο, ζέστη), στην περίοδο της άνοιξης ή του φθινοπώρου. Η θεραπεία αποσκοπεί στο να απομακρύνει τους εξωγενείς παράγοντες, αποκαθιστώντας την ενεργειακή ισορροπία του οργανισμού. Για αυτό το λόγο βελονίζονται σημεία τοπικά όπως ΚΑ20, ΧΚ20 (συνήθης τόπος από όπου εισβάλλει ο άνεμος) και απόμακρα όπως ΚΑ14, ΠΕ4, Π7, ΠΕ11, ΤΘ5. Μετά την αποδρομή της νόσου χρησιμοποιείται η μόξα για την τόνωση του οργανισμού, στα σημεία ΠΕ11, ΑΣ6, Σ36. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται, διότι πολλές μικροβιακής αιτιολογίας λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, στις οποίες απαιτείται η χορήγηση αντιβιοτικών, είναι δυνατό να εκδηλωθούν με την παραπάνω σημειολογία.

Διαβάστε επίσης