Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Μόλυνση με τον ιό της λύσσας απο τραύμα απο κουνάβια, σκυλιά, νυχτερίδες.

Παθογένεια

Ο ιός της λύσσας υπάρχει στο σάλιο του μολυσμένου ζώου. Διεισδύει στο σώμα απο ενα δάγκωμα-τραύμα και στην συνέχεια προσβάλλει το νευρικό σύστημα, αυτόνομο και κεντρικό. Στο τέλος προσβάλλει τα νεύρα της αναπνοής και προκαλεί τον θάνατο.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ

Μεγαλύτερη συχνότητα του ιού συναντάται στις χώρες της ΝΑ Ασίας, τις Φιλιππίνες ενω ενδημεί στο Βιετνάμ. Στην χώρα μας δεν έχει εμφανιστεί κρούσμα εδώ και χρόνια.

Πρόληψη

Σε άτομα υψηλού κινδύνου όπως κτηνίατροι, μερικοί εργαστηριακοί συνιστάται προληπτικός εμβολιασμός. Η πρόληψη μετά απο δάγκωμα(έκθεση) απο ζώο πρέπει να γίνεται καταρχήν με άφθονο πλύσιμο με σαπούνι και νερό, αντιτετανικό ορό και αντιβιοτικά (συνήθως αμοξυκιλλίνη είναι αρκετή). Κατόπιν και σε συνεννόηση με το λυσσιατρείο εάν το ζώο κρίνεται ύποπτο πρέπει να γίνεται θυσία του ζώου για έλεγχο αν είναι δυνατόν και/η παθητική ανοσοποίηση.

Κλινική εικόνα

Αρχικά εκδηλώνεται πυρετός, πονοκέφαλος, αδιαθεσία και πονόλαιμος. Βαθμιαία παρουσιάζονται παραισθησίες, παραλύσεις, προσβολή του Αυτόνομου Νευρικού Συστήματος (διαστολή της κόρης, σιελόρροια), υδροφοβία και παράλυση των αναπνευστικών μυών. Η νόσος χωρίς θεραπεία προχωρεί ταχύτατα και προκαλεί τον θάνατο.

Διάγνωση

Γίνεται με απομόνωση του ιού στο σάλιο, με εξετάσεις αίματος (ορολογικές) που ανιχνεύουν το αντιγόνο και αντισώματα.

Αντιμετώπιση

Με χορήγηση μεγάλων δόσεων ανοσοσφαιρίνης κατάτης τοξίνης του ιού.

Μπορεί να υπάρξει μετάδοση απο άνθρωπο σε άνθρωπο με δάγκωμα αλλά και μεταμόσχευση μολυσμένου κερατοειδούς.

Διαβάστε επίσης

• Λύσσα του σκύλου
• Εμβόλιο της Λύσσας του Σκύλου