Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Η οξεία ακρορριζική περιρριζίτιδα είναι η οξεία φλεγμονή του περιρριζίου της ακρορριζικής περιοχής, της περιοχής δηλαδή γύρω από το ακραίο τμήμα της ρίζας του δοντιού απ’ όπου εξέρχονται τ’ αγγεία και τα νεύρα του δοντιού, και αποτελεί συνέχεια κάποιας βλάβης του πολφού (τ’ αγγεία και τα νεύρα του δοντιού), ή επιπλοκή της ενδοδοντικής θεραπείας.

Παθογένεια

Η οξεία περιρριζίτιδα μπορεί να οφείλεται είτε σε μηχανικά αίτια, είτε σε χημικά, είτε τέλος σε μικροβιακά αίτια. Τα μηχανικά αίτια μπορεί να είναι κάποιος τραυματισμός του δοντιού, υπερβολική πίεση του δοντιού από το δόντι της άλλης γνάθου που έρχεται σε επαφή μαζί του (πρόωρη επαφή), τραυματισμός της ακρορριζικής περιοχής του δοντιού από τα διάφορα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην ενδοδοντική θεραπεία, κ.α. Τα χημικά αίτια είναι συνήθως τα διάφορα αντισηπτικά που χρησιμοποιούνται στην ενδοδοντική θεραπεία για να απολυμάνουν το εσωτερικό της ρίζας του δοντιού (ριζικός σωλήνας). Τέλος τα μικροβιακά αίτια είναι μικρόβια που αφού μόλυναν τον πολφό του δοντιού, επεκτάθηκαν δια μέσου του ριζικού σωλήνα και έξω από το δόντι στην περιοχή του ακρορριζίου (απ’ όπου εξέρχονται τ’ αγγεία και τα νεύρα του δοντιού από το δόντι στο κόκαλο).

Τί είναι το περιρρίζιο και τί η ακρορριζική περιοχή;

Περιρρίζιο καλείται ο ειδικός τύπος ιστού (συνδετικός ιστός) που περιβάλλει και συνδέει την ρίζα του δοντιού με το κόκαλο. Ακρορριζική περιοχή είναι η περιοχή μέσα στο κόκαλο που καταλήγει το άκρο της ρίζας του δοντιού. Στο άκρο αυτό της ρίζας υπάρχει μια τρύπα από την οποία βγαίνουν τα αγγεία και τα νεύρα του πολφού (ακρορριζικό τρήμα).

Κλινική εικόνα

Ο πόνος του δοντιού στην επαφή του με τα δόντια της άλλης γνάθου είναι το κύριο σύμπτωμα της οξείας περιρριζίτιδας. Ο πόνος αυτός είναι ανάλογος της φλεγμονής και της βλάβης που υπάρχει στην περιοχή και μπορεί να είναι εντοπισμένος ή να αντανακλάται σε όλη την πλευρά που βρίσκεται το υπαίτιο δόντι. Χαρακτηριστική είναι η αίσθηση του ασθενή ότι το υπαίτιο δόντι είναι πιο ψηλό από τα άλλα δόντια. Ο πόνος πάντως ελέγχεται με παυσίπονα.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία συνίσταται κατ’ αρχήν στην άρση του αιτίου που προκάλεσε την βλάβη. Ετσι σε ζωντανά δόντια (δόντια στα οποία ο πολφός δεν έχει πάθει ζημιά), όπως στις περιπτώσεις που έχουμε μηχανικό τραυματισμό, η εξομάλυνση της επαφής του τραυματισμένου δοντιού με τα δόντια της άλλης γνάθου, συνήθως αποκαθιστά την βλάβη χωρίς περαιτέρω συνέπειες για το δόντι. Όταν είναι επιπλοκή της ενδοδοντικής θεραπείας χορηγούνται παυσίπονα, μέχρι να ηρεμίσει η περιοχή και κατόπιν συνεχίζεται η θεραπεία με προσοχή προκειμένου να μην επαναληφθεί ο τραυματισμός. Οταν τέλος είναι συνέπεια μικροβίων που έφτασαν στην περιοχή, η ενδοδοντική θεραπεία και πάλι είναι η λύση επιλογής.

Τι είναι η ενδοδοντική θεραπεία;

Η ενδοδοντική θεραπεία συνίσταται στην αφαίρεση των νεύρων και των αγγείων -του πολφού δηλαδή- μέσα από το δόντι, ο καλός καθαρισμός και απολύμανση με ειδικά υγρά και εργαλεία του χώρου που αυτά καταλάμβαναν (μέσα στο δόντι και στις ρίζες) και η έμφραξη του χώρου αυτού με ειδικό υλικό (γουταπέρκα).

Διαβάστε επίσης

• Κύστη ακρορριζική