Η μύτη επειδή προεξέχει στο πρόσωπο είναι λογικό να παθαίνει συχνά κακώσεις. Οι κακώσεις αυτές μαζί με τις κακώσεις του μέσου τρίτου του προσώπου (παραρρίνιοι κόλποι και ζυγωματικό οστό) αντιμετωπίζονται από τον ωτορινολαρυγγολόγο (οι κακώσεις του άνω τρίτου του προσώπου αντιμετωπίζονται από χειρουργό-νευροχειρουργό και του κάτω τρίτου από γναθοχειρουργό).

Κακώσεις μύτης

Οι συχνότερες βλάβες της μύτης είναι τα κατάγματα των ρινικών οστών με ή χωρίς παρεκτόπιση. Κτύπημα στη μια πλευρά της μύτης προκαλεί παρέκκλιση των ρινικών οστών προς την αντίθετη πλευρά, ενώ κτύπημα στη ράχη της μύτης προκαλεί καθίζηση-εμβύθιση της μύτης.

Συνήθως συνοδεύονται από πόνο και έντονο οίδημα των γύρω μαλακών μορίων το οποίο μπορεί να συγκαλύψει την υποκείμενη παραμόρφωση της μύτης αν ο ασθενής δεν εξετασθεί σύντομα πριν τη δημιουργία του οιδήματος.

Διάγνωση
Η εξέταση περιλαμβάνει την επισκόπηση της μύτης, την ψηλάφηση, την πρόσθια ρινοσκόπηση και την ακτινογραφία των ρινικών οστών. Εξετάζονται ακόμα και τα εγκεφαλικά νεύρα της περιοχής και ελέγχεται η ύπαρξη ή μη ρινόρροιας εγκεφαλονωτιαίου υγρού.

Θεραπεία
Η αντιμετώπιση είναι των καταγμάτων χωρίς παρεκτόπιση είναι συντηρητική και περιλαμβάνει χορήγηση αντιβιοτικού και παρακολούθηση. Αν όμως υπάρχει παρεκτόπιση εκτός του αντιβιοτικού απαιτείται και διόρθωση της παρεκτόπισης υπό τοπική ή γενική αναισθησία ανάλογα το μέγεθος αυτής. Στην πλάγια παρεκτόπιση συνήθως αρκεί η έντονη πίεση της μύτης με τον αντίχειρα προς την πλευρά της διόρθωσης, ενώ η ανύψωση της μύτης μετά από καθίζηση απαιτεί ειδικά εργαλεία για να αποκατασταθεί.

Η διόρθωση-ανάταξη του ρινικού κατάγματος γίνεται άμεσα αν ο ασθενής έρθει πριν τη δημιουργία του οιδήματος αλλιώς αναμένεται η υποχώρηση του (μέχρι 10 μέρες) για την όποια επέμβαση.

Τονίζεται όμως ότι η ανάταξη πρέπει να γίνει πριν τη συμπλήρωση 2 εβδομάδων το πολύ από την κάκωση, διαφορετικά τα οστά θα κολλήσουν στη θέση της παρεκτόπισης και μετά οι χειρισμοί είναι δύσκολοι και απαιτείται ρινοπλαστική, δηλαδή εκ νέου εσκεμμένο σπάσιμο του ρινικού οστού, για την αποκατάσταση του σχήματος της μύτης.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στις κακώσεις της μύτης των παιδιών γιατί η μύτη βρίσκεται σε στάδιο ανάπτυξης και οποιαδήποτε παράλειψη μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλη παραμόρφωση κατά την ενηλικίωση τους με συνοδά αποφρακτικά φαινόμενα και αναπνευστικά προβλήματα.

Τέλος αντιμετωπίζεται και η τυχόν συνυπάρχουσα ρινορραγία.

Κατάγματα παραρρίνιων κόλπων

Προκαλούνται κυρίως σε τροχαία ή εργατικά ατυχήματα και μπορεί να είναι από ελαφρές βλάβες μέχρι πoλύ σοβαρές με έντονη αιμορραγία και shock. Διακρίνονται σε κατάγματα μετωπιαίου κόλπου, ηθμοειδών και άνω γνάθου (ιγμόρεια). Εδώ ανήκουν και τα κατάγματα του ζυγωματικού οστού.

Προκαλούν πόνο και οίδημα καθώς και άλλα συμπτώματα και σημεία ανάλογα με την εντόπιση τους π.χ ρινορραγία, συμπτώματα από τα μάτια.

Διαγνωστικά χρησιμοποιούνται τα ίδια μέσα με αυτά στα κατάγματα της μύτης. Αναζητώνται συμπτώματα από τα εγκεφαλικά νεύρα της περιοχής και ενδεχομένως να συμπληρωθεί ο έλεγχος με αξονική τομογραφία.

Η θεραπεία ανάλογα με την βαρύτητα της κατάστασης μπορεί να είναι από συντηρητική με χορήγηση αντιβιοτικών και παρακολούθηση μέχρι χειρουργική με ή χωρίς τη συνεργασία άλλων ειδικοτήτων (νευροχειρουργών, γναθοχειρουργών, οφθαλμιάτρων, οδοντιάτρων).

Διαβάστε επίσης

• Νεοπλάσματα ρινός και παραρρινίων κόλπων
• Βλεννογονοκήλη των παραρρίνιων κόλπων
• Φυσιολογία ρινός και παραρρινίων κόλπων
• Ανατομία παραρρίνιων κόλπων