Οι πρόσφατες εικόνες της σύγχρονης σκλαβιάς στη Μανωλάδα, που δεν ήταν ούτε οι πρώτες ούτε οι χειρότερες που υπάρχουν, απασχόλησαν έντονα την κοινή γνώμη. Περισσότερο ίσως στα αστικά κέντρα, καθώς στην ελληνική επαρχία, τουλάχιστον όπου ακόμα υπάρχει γεωργική παραγωγή, οι εικόνες με μετανάστες που δουλεύουν στα χωράφια σε άθλιες συνθήκες είναι συνηθισμένες. Ευγενικότερα, μπορείς να το πείς “εργάτης γής”.
Το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό. Παρά την εκμηχάνιση της γεωργίας που έχει συντελεσθεί τις τελευταίες δεκαετίες, γεωργική παραγωγή χωρίς εργατικά χέρια δεν νοείται. Και κάποιος πρέπει να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Σχεδόν πάντα χωρίς ασφάλεια και σε συνθήκες πολύ σκληρές.
Πρόκειται για μια μορφή σύγχρονης δουλείας; Χαρακτηρίστε το όπως κρίνετε καλύτερα. Σε κάθε περίπτωση, όμως η υποκρισία των αρμοδίων περισσεύει, όταν εξακολουθούν να μιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα. Γιατί οι άνθρωποι που αναγκάζονται να εργασθούν στις συνθήκες αυτές είναι μετανάστες που έχουν ουσιαστικά εκδιωχθεί από τη χώρα τους ύστερα από πόλεμο ή επιβολή απελπιστικής φτώχιας και ανεργίας. Συχνά δε από Ευρωπαϊκές χώρες με παράδοση και πολιτισμό αξιομνημόνευτο, όπως για παράδειγμα η Ρουμανία.
Ωστόσο, το φαινόμενο της σύγχρονης δουλείας είναι πολύ ευρύτερο. Υπάρχουν παραδείγματα που κάνουν τη δική μας Μανωλάδα να ωχριά μπροστά τους. Μια παρουσίαση της Lisa Kristine είναι πολύ πιό εύγλωττη. Τα τελευταία δύο χρόνια, η φωτογράφος Lisa Kristine έχει ταξιδέψει ανά τον κόσμο, καταγράφοντας την αβάσταχτα σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης σκλαβιάς.
Σπούδασα στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας. Ειδικεύτηκα στην Παθολογία στο Νοσοκομείο “Ο Ευαγγελισμός”. Για περισσότερο από 15 χρόνια ασχολούμαι ενεργά με την Πληροφορική και ειδικότερα με τις εφαρμογές Internet. Έχω ιδρύσει την Εταιρία MediSign (ανάπτυξη web εφαρμογών για το χώρο της Υγείας). Το Care είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της.
