Τα μυκοπλάσματα είναι μικροοργανισμοί, που κατατάσσονται μεταξύ των βακτηριδίων και των ιών.
Γενικά
Τα μυκοπλάσματα είναι μικροοργανισμοί, που κατατάσσονται μεταξύ των βακτηριδίων και των ιών και οι οποίοι απομονώνονται στο αναπνευστικό και το γεννητικό σύστημα. Τα πιο συνήθη μυκοπλάσματα του γεννητικού συστήματος είναι το μυκόπλασμα Hominis, το μυκόπλασμα Ureaplasma urealyticum και το μυκόπλασμα genitalium. Το τελευταίο μπορεί να επιφέρει πυελικές φλεγμονές, ενώ τα δύο πρώτα είναι υπεύθυνα για πολύ σοβαρές επιπλοκές της κύησης, όπως αυτόματες αποβολές, αύξηση της μητρικής και περιγεννητικής νοσηρότητας και θνησιμότητας, ενδομήτριο θάνατο, χοριοαμνιονίτιδα, ενδομητρίτιδα της λοχείας, γέννηση λιποβαρών νεογνών.
Διάγνωση
Η διάγνωση της παρουσίας των μυκοπλασμάτων γίνεται με ειδικές καλλιέργειες σε υγρό του κόλπου και του τραχήλου.
Επιδράσεις στο έμβρυο
Οι επιπτώσεις των μυκοπλασμάτων στην εγκυμοσύνη δεν έχουν πλήρως διευκρινισθεί. Εχει προκύψει αιτιολογική σχέση ανάμεσα σε αυτά και στην πρόκληση καθ’ έξη αποβολών, ενώ το μυκόπλασμα Hominis θεωρείται αιτιολογικός παράγοντας για ενδοαμνιακή λοίμωξη και πρόκληση αμνιονίτιδας και επιλόχειας λοίμωξης. Η διαπίστωση αυτή βασίζεται κυρίως στο γεγονός ότι το ποσοστό αυτού του μυκοπλάσματος, που απομονώθηκε σε ασθενείς εγκύους ή λεχωίδες ήταν πολύ μεγαλύτερο από το ποσοστό, που απομονώθηκε σε υγιείς.
Επιδράσεις στο νεογνό
Τα νεογνά μολύνονται από τον τράχηλο και τον κόλπο της μητέρας. Αναφέρεται ότι το ένα στα τρία θήλεα νεογνά, που γεννιούνται με φυσιολογικό τοκετό, παρουσιάζουν αποικισμό των μυκοπλασμάτων στον κόλπο. Γενικά τα μυκοπλάσματα, που μολύνουν το νεογνό κατά τη διάρκεια του τοκετού δε θεωρούνται αίτια σοβαρής λοίμωξης, όπως η μηνιγγίτιδα και η σηψαιμία. Ωστόσο το μυκόπλασμα Hominis έχει απομονωθεί στον εγκεφαλονωτιαίο υγρό νεογνών με μηνιγγίτιδα ενώ το Ureaplasma urealyticum έχει απομονωθεί σε καλλιέργειες του ρινοφάρυγγα νεογνών με πνευμονία.
Αντιμετώπιση
Η θεραπεία των μυκοπλασμάτων στις μη εγκύους γίενται με τετρακυκλίνες και τα παράγωγά τους, αλλά επειδή αυτά είναι αντιβιοτικά που η χορήγησή τους κατά τη διάρκεια της κύησης αντενδείκνυται, αντί αυτών στη κύηση χορηγείται η ερυθρομυκίνη και η κλινδαμυκίνη.
Διαβάστε επίσης
- Τερηδόνα και ουλίτιδα της κύησης
- Σακχαρώδης διαβήτης κύησης: η σωστή παρακολούθηση πρέπει να ξεκινά από νωρίς
- Πόσο αξιόπιστα είναι τα test εγκυμοσύνης
- Πρωινή ναυτία της κύησης: Yπάρχει θεραπεία;
- Η κύηση του πρώτου ανθρώπινου κλώνου κρύβει κινδύνους για τη μητέρα
Σπούδασα στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας. Ειδικεύτηκα στην Παθολογία στο Νοσοκομείο “Ο Ευαγγελισμός”. Για περισσότερο από 15 χρόνια ασχολούμαι ενεργά με την Πληροφορική και ειδικότερα με τις εφαρμογές Internet. Έχω ιδρύσει την Εταιρία MediSign (ανάπτυξη web εφαρμογών για το χώρο της Υγείας). Το Care είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της.