Η ερυθρά είναι μια ιογενής νόσος της παιδικής ηλικίας, ήπιας μορφής και με λίγες επιπλοκές. Οταν η προσβολή αφορά εγκύους και ιδιαίτερα στις πρώτες 12 εβδομάδες της κύησης, οδηγεί σε συγγενή λοίμωξη, η οποία έχει ως επακόλουθο την δημιουργία βλαβών στο έμβρυο, σε ποσοστό 80-90% των περιπτώσεων. Οταν η μόλυνση γίνει μεταξύ της 13ης και 20ης εβδομάδας της κύησης, ο κίνδυνος περιορίζεται στο 17%. Ο χρόνος επώασης είναι περίπου 14-21 ημέρες και η μετάδοση της νόσου γίνεται 7ημέρες πριν και 5 ημέρες μετά την εκδήλωσή της. Ο τρόπος μετάδοσης γίνεται με σταγονίδια από τις αεροφόρες οδούς. Η φυσική ανοσία των ατόμων αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου και μετά τη ηλικία των 40 χρόνων αγγίζει το 100%.

Γενικά

Στην προσβολή εγκύων γυναικών, ο ιός της ερυθράς διέρχεται τον πλακουντιακό φραγμό και προσβάλλει το έμβρυο. Το έμβρυο παρουσιάζει συγγενή ερυθρά σε ποσοστό 20% περίπου, παρά το γεγονός ότι έχει διαπιστωθεί η παρουσία του ιού σε ποσοστό 90% στα παράγωγα της κύησης, σε υλικό τεχνητών εκτρώσεων. Οταν η προσβολή της μητέρας γίνει κατά το 1ο τρίμηνο της κύησης ή μερικές εβδομάδες πριν από τη σύλληψη και σε πολύ μικρό ποσοστό, μέχρι και τον 5ο μήνα της κύησης, έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία ποικίλων βλαβών στο έμβρυο, οι οποίες χαρακτηρίζουν την κλινική εκδήλωση της συγγενούς ερυθράς.

Κλινική εικόνα

Η κλινική εκδήλωση της ερυθράς αρχίζει με γενική αδιαθεσία και ευαίσθητη διόγκωση των οπισθίων τραχηλικών λεμφαδένων. Το εξάνθημα, το οποίο στην αρχή εμφανίζεται στο πρόσωπο και γρήγορα επεκτείνεται στο σώμα και τα άκρα. Η νόσος διαρκεί 2-3 ημέρες και το εξάνθημα εξαφανίζεται μετά από 3-4 ημέρες. Οι επιπλοκές της ερυθράς είναι η εγκεφαλίτιδα, η οποία θεωρείται και η κυριότερη επιπλοκή, η αρθρίτιδα και η θρομβοκυτταροπενική πορφύρα.

Κλινική εκδήλωση της συγγενούς ερυθράς

Οι κλινικές εκδηλώσεις της συγγενούς ερυθράς είναι ποικίλες, από τις οποίες οι πιο σταθερές είναι η κώφωση, ο καταρράκτης και ο ανοικτός αρτηριακός πόρος που αποτελούν την κλασική τριάδα. Επίσης, η υπολειπόμενη ανάπτυξη του εμβρύου, η θρομβοκυτταροπενική πορφύρα, η ηπατοσπληνομεγαλία, ο ίκτερος κ.ά. Πολλές φορές, τα νεογέννητα είναι υγιή κατά την γέννηση τους, αλλά ακόμα και μετά την πάροδο ετών, είναι δυνατό να παρουσιάσουν διάφορες εκδηλώσεις της συγγενούς ερυθράς, όπως κώφωση. Τα νεογέννητα με συγγενή ερυθρά αποβάλλουν τον ιό στο ρινοφάρυγγα σε ποσοστό 80% και το οποίο μειώνεται σε 1% μετά το τέλος του πρώτου χρόνου της ζωής τους.

Διάγνωση της συγγενούς ερυθράς

Η διάγνωση της συγγενούς ερυθράς στηρίζεται κυρίως σε εργαστηριακές εξετάσεις, με την απομόνωση του ιού με ιστοκαλλιέργεια, η οποία είναι πολύ δύσκολη και σε ειδικές ορολογικές αντιδράσεις, στις οποίες γίνεται προσδιορισμός των IgG και IgM αντισωμάτων στο ορό του αίματος. Επίσης, στη διάγνωση βοηθούν η κλινική εικόνα και το ιστορικό της μητέρας.

Πρόληψη

Η πρόληψη της συγγενούς ερυθράς γίνεται με τον εμβολιασμό όλων των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας, εφ’ όσον δεν ανιχνεύονται τα ειδικά αντισώματα IgG στον ορό του αίματος τους. Η εγκυμοσύνη πρέπει να αποφεύγεται μετά τον εμβολιασμό για τρεις μήνες, λόγω του κινδύνου πρόκλησης συγγενούς ερυθράς, σε ποσοστό 5%.

Αντιμετώπιση

Εγκυες στο 1ο τρίμηνο, που προσβάλλονται από τον ιό της ερυθράς, συνήθως υποβάλλονται σε θεραπευτική διακοπή της κύησης, με την προϋπόθεση της εδραίωσης της διάγνωσης της νόσου και την ενημέρωση της για τους κινδύνους που υπάρχουν από την συνέχιση της κύησης.

Διαβάστε επίσης

• Αν σκέφτεστε να μείνετε έγκυος…
• Πώς ξεχωρίζουμε τις παιδικές ασθένειες από τη μορφή του εξανθήματος;
• Ταχύτητα Καθιζήσεως Ερυθρών (ΤΚΕ)
• Τερηδόνα και ουλίτιδα της κύησης
• Εγκυμοσύνη και ερυθρά