Γενικά

Η πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα αποτελεί μια σοβαρή επιπλοκή της κύησης που συμβαίνει στη διάρκεια του 3ου τριμήνου σε συχνότητα που κυμαίνεται από 1:100 ως 1:400 κυήσεις. Η αποκόλληση του πλακούντα από την φυσιολογική του θέση μπορεί να είναι μερική ή ολική και έχει σαν αποτέλεσμα την αιμορραγία από τον κόλπο.

Αίτια

Η αιτιολογία της πρόωρης αποκόλλησης του πλακούντα είναι άγνωστη.
Εχει παρατηρηθεί ότι η εμφάνιση της είναι συχνότερη στις πολύτοκες, στις ηλικιωμένες και στις εγκύους των χαμηλών κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων. Η προεκλαμψία και οι χρόνιες υπερτασικές καταστάσεις φαίνεται να έχουν σχέση με την αυξημένη συχνότητα της. Επίσης, η πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα μπορεί να οφείλεται στην ύπαρξη κοντού ομφάλιου λώρου, σε άμεση κοιλιακή κάκωση ή σε συμπίεση της κάτω κοίλης φλέβας. Το κάπνισμα και η χρήση ναρκωτικών είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για την πρόκληση της αποκόλλησης.

Παθοφυσιολογικός μηχανισμός

Η πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα οφείλεται σε εκφύλιση του φθαρτού, που προκαλεί την δημιουργία αιματώματος στον οπισθοπλακουντιακό χώρο. Οταν η αποκόλληση του πλακούντα αφορά το κεντρικό του τμήμα, τότε ονομάζεται κεντρική αποκόλληση και το αίμα συλλέγεται πίσω από τον πλακούντα, ενώ όταν αφορά το περιφερικό του τμήμα, τότε ονομάζεται περιφερική αποκόλληση, και το αίμα διαφεύγει προς τον κόλπο.

Κλινική εικόνα

Τα συμπτώματα της πρόωρης αποκόλλησης του πλακούντα ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση και την έκταση της αποκόλλησης.

Στην περιφερική αποκόλληση, ιδίως όταν αυτή είναι μικρής μόνο έκτασης, τα συμπτώματα είναι περιορισμένα και έτσι μπορεί να διαφύγει της προσοχής του ιατρού. Σε αποκόλληση μεγαλύτερης έκτασης, η τυπική συμπτωματολογία είναι μετρίου βαθμού σύσπαση της μήτρας, πόνος στην κοιλιά, μικρή ή μεγάλη αιμορραγία από τον κόλπο και αλλοίωση των καρδιακών παλμών του εμβρύου. Πολύ σπάνια, τα συμπτώματα γίνονται τόσο σοβαρά, ώστε να απειλείται η ζωή της εγκύου.

Στην κεντρική αποκόλληση η συμπτωματολογία είναι πιο βαριά. Παρατηρείται έντονη τετανική σύσπαση της μήτρας, έντονος πόνος στην κοιλιά και ευαισθησία στην ψηλάφηση της μήτρας, ιδίως στην περιοχή της αποκόλλησης. Το αποτέλεσμα είναι ο ενδομήτριος θάνατος του εμβρύου, που αποτελεί τον κανόνα, ενώ είναι δυνατό να κινδυνεύει και η ζωή της μητέρας. Η αντιμετώπιση πρέπει να είναι άμεση για να αποφευχθούν διάφορες σοβαρές επιπλοκές δηλαδή ολιγαιμικό shock, διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος, φλοιώδης ή σωληναριακή νέκρωση των ουροφόρων σωληναρίων, νέκρωση της υπόφυσης και ρήξη της μήτρας.

Αντιμετώπιση

Η θεραπευτική αντιμετώπιση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης που προκαλεί η αποκόλληση. Αν προβλέπεται γρήγορη εξέλιξη του τοκετού και χωρίς συνέπειες για την μητέρα ή το έμβρυο, επιβάλλεται η πρόκληση τοκετού με ρήξη των υμένων και χορήγηση ωκυτοκίνης. Σε κάθε άλλη περίπτωση, μέθοδος εκλογής είναι η καισαρική τομή.

Διαβάστε επίσης

• Πρόωρη εκσπερμάτωση
• Πρόωρη εκσπερμάτιση