Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Είναι εξωαρθρικό κάταγμα της κάτω επίφυσης της κερκίδος με ραχιαία παρεκτόπιση του περιφερικού τμήματος του κατάγματος προκαλώντας τη χαρακτηριστική παραμόρφωση της ‘ράχεος πηρουνιού’. Είναι το συχνότερο κάταγμα σε άτομα ηλικίας πάνω από 40 ετών και ιδιαίτερα σε γυναίκες.

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι κατά κανόνα συντηρητική. Ανάταξη με τοπική αναισθησία και ακινητοποίηση σε γύψο για 4-5 εβδομάδες. Επειδή υπάρχει πάντα κίνδυνος διαταραχής της κυκλοφορίας της άκρας χειρός από το οίδημα, γι’ αυτό είναι καλύτερα το χέρι να τοποθετείται για 1-2 ημέρες σε ανάρροπη θέση και να αρχίσουν αμέσως ενεργητικές ασκήσεις των δακτύλων. Οι ασκήσεις αυτές πρέπει να συνεχίζονται σ’ όλη τη διάρκεια της ακινητοποίησης του κατάγματος και να περιλαμβάνουν απαραίτητα και τις αρθρώσεις αγκώνα και ώμου για την αποφυγή δυσκαμψίας.

Αν και η θεραπεία των καταγμάτων αυτών δεν είναι δύσκολη, οι επιπλοκές της είναι αρκετά συχνές. Οι πιο σημαντικές είναι η πώρωση σε πλημελλή θέση, το υπεξάρθρημα της κάτω κερκιδωλενικής άρθρωσης, οστεοπόρωση με δυσκαμψία, ρήξη του τένοντα του μακρού εκτείνοντα τον αντίχειρα και πίεση του μέσου νεύρου.

Διαβάστε επίσης

• Πώς να βγάλω μια παρασχίδα
• ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΠΤΕΡΝΗΣ
• ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΣΦΥΡΩΝ
• ΚΑΤΑΓΜΑ ΚΝΗΜΙΑΙΩΝ ΚΟΝΔΥΛΩΝ
• ΚΑΤΑΓΜΑ ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΔΟΣ