Σύμφωνα με την Παραδοσιακή Κινέζικη Θεωρία, όλα τα φαινόμενα στο σύμπαν απαρτίζονται από δύο αντίθετες και συμπληρωματικές δυνάμεις, το Γιν και το Γιανγκ.
Σε άμεση μετάφραση το Γιν χαρακτηρίζεται ως “η σκοτεινή πλευρά του βουνού” και αντιπροσωπεύει ανάλογες έννοιες και καταστάσεις όπως το κρύο, το γαλήνιο, το παθητικό, το εσωτερικό, το κατώτερο, το σκοτάδι, το αδρανές, την γη. Το Γιανγκ χαρακτηρίζεται ως “η φωτεινή πλευρά του βουνού” και αντιπροσωπεύει ανάλογες έννοιες και καταστάσεις όπως το θερμό, το ανήσυχο, το ενεργητικό, το εξωτερικό, το ανώτερο, το φως, το δραστήριο, τον ουρανό. Το Γιν και το Γιανγκ αποτελούν τις δύο αντίθετες και συνάμα αλληλεξαρτημένες μορφές της ζωτικής ενέργειας Τσι, οι οποίες συγκροτούν όλα τα φαινόμενα, τα όντα και τα πράγματα του φυσικού κόσμου. Οι δυνάμεις αυτές βρίσκονται σε διαρκή αλληλεξάρτηση και αλληλοεπίδραση, μεταμορφώνονται, αναπαράγονται και ισορροπούν, δίδοντας ώθηση στη δημιουργία και εξέλιξη των πάντων. Η αρμονική ισορροπία του Γιν και του Γιανγκ εξασφαλίζει την υγεία. Όταν υπερισχύει το ένα στο άλλο, έχουμε τη νόσο. Απόλυτο Γιν ή απόλυτο Γιανγκ ισοδυναμεί με το τέλος.
Ο άνθρωπος από τη φύση του πρέπει να εργάζεται προκειμένου να επιβιώσει. Η εργασία ως δραστηριότητα είναι Γιανγκ στη φύση της. Πρέπει όμως και να αναπαύεται. Η ανάπαυση ως δραστηριότητα θεωρείται Γιν. Η εργασία και η ανάπαυση (το γιανγκ και το γιν) όταν βρίσκονται σε αρμονική ισορροπία, εξασφαλίζουν τη υγεία και ευημερία του ανθρώπου. Κάποιες μέρες ο άνθρωπος εργάζεται περισσότερο και αναπαύεται λιγότερο (το γιανγκ υπερισχύει στο γιν) και κάποιες άλλες, όπως την περίοδο των διακοπών ή το Σαββατοκύριακο, αναπαύεται περισσότερο και εργάζεται λιγότερο (το γιν υπερισχύει στο γιανγκ). Η διαρκής αυτή αλληλοεπίδραση και αλληλεξάρτηση της εργασίας και της ανάπαυσης είναι μάλλον ωφέλιμη, αφού οδηγεί στη δημιουργία. Ένα άτομο όμως που εργάζεται συνέχεια (περίσσεια του γιανγκ), χωρίς να αναπαύεται όσο πρέπει (ανεπάρκεια του γιν), γνωρίζουμε ότι αργά ή γρήγορα θα ασθενήσει (η πολύ δουλειά τρωει τον αφέντη). Κατ’ ανάλογο τρόπο, η υπερβολική αδράνεια – τεμπελιά (περίσσεια του γιν) και η απουσία οποιασδήποτε επαγγελματικής δραστηριότητας (ανεπάρκεια του γιανγκ), μοιραία θα οδηγήσει στην ασθένεια, είτε άμεσα (αφού το άτομο δεν θα είναι σε θέση να εξασφαλίσει την καθημερνή του τροφή), είτε έμμεσα (αργία μήτηρ πάσης κακίας).
Διαβάστε επίσης
- Δίαιτα: μια μεγάλη απόφαση
- Βελονισμός: Μια ευεργετική θεραπεία
- Υπερβολές στη δίαιτα
- Η Αναζήτηση του Μεσαίου Χώρου και στην Υγεία
- Υγεία και αθλητισμός
Απόφοιτος της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων το 1991. Ειδίκευση στην Παθολογία στην Α’ Παθολογική Κλινική του Α.Π.Θ. Μετεκπαίδευση στην Κλινική Ογκολογία. Δίπλωμα στον Ιατρικό Βελονισμό από το European Centre for Peace and Development των Ηνωμένων Εθνών. Γραμματέας της Ιατρικής Εταιρείας Βελονισμού Βόρειας Ελλάδας και εκπρόσωπός της στο Διεθνές Συμβούλιο Ιατρικού Βελονισμού (ICMART).
