Κρυψορχία

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Κρυψορχία χαρακτηρίζεται η κατάσταση, όπου ο όρχις δεν μπορεί να ψηλαφηθεί στη βάση του οσχέου, χωρίς να εφαρμόσουμε υπερβολική πίεση (τάση) στο σπερματικό τόνο. Ο όρχις μπορεί να βρεθεί σε διάφορες θέσεις εκτός από τη φυσιολογική
– ενδοκοιλιακά
– εντός του βουβωνικού καναλιού
– επί τα εκτός του έξω βουβωνικού στομίου

Συχνότητα

Η συχνότητα είναι 0,3%. Η ΔΕ κρυψορχία έχει συχνότητα 50%, η ΑΡ 25%, ενώ η άμφω 25%. Πολλές φορές η κάθοδος των όρχεων μπορεί να ολοκληρωθεί ως τους 3 πρώτους μήνες μετά τη γέννηση, μετά όμως απ΄αυτή την ηλικία, δεν υπάρχουν ελπίδες για αυτόματη κάθοδο των όρχεων.

Τα πρόωρα νεογνά έχουν 8 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα για κρυψορχία απ΄ότι τα τελειόμηνα. Σε ένα ποσοστό 90% συνυπάρχει σύστοιχη βουβωνοκήλη.

Επιπλοκές

Η αναγκαιότητα διόρθωσης της κρυψορχίας προκύπτει από το φάσμα των επιπλοκών που δημιουργεί αν δεν αντιμετωπιστεί. Αυτές είναι κυρίως:
– υπογονιμότητα
– πιθανότητα ανάπτυξης κακοήθειας
– συστροφή κρυψόρχι
– κάκωση κρυψόρχι
– ψυχολογικά προβλήματα παιδιά

Διάγνωση

Η ψηλάφηση κατά τη διάρκεια της κλινικής εξέτασης θα θέσει τη διάγνωση. Σε ένα ποσοστό 5-38% ο κρυψόρχις δεν ψηλαφάται καθόλου.

Στο 80-90% ο όρχις είναι ψηλαφητός στο βουβωνικό πόρο και μπορεί να εξωθηθεί έξω από αυτόν, ασκώντας σταθερή πίεση στο κοιλιακό τοίχωμα με κατεύθυνση προς το όσχεο. Αφού ο όρχις έχει εμφανισθεί στη βουβωνική περιοχή με το ένα χέρι τον συγκρατούμε και με το άλλο τον τραβάμε προς το όσχεο, έτσι ώστε να διαπιστώσουμε ποια είναι η χαμηλότερη θέση του χωρίς υπερβολική τάση.

Αν ο κρυψορχις δεν ψηλαφάται καταφεύγουμε σε U/S, CT, MRI, λαπαροσκόπηση ή σπερματική φλεβογραφία.

Αντιμετώπιση

Α. Συντηρητική
Στηρίζεται στην ορμονοθεραπεία και έχει 10-50% επιτυχία. Η θεραπεία βασίζεται στην υπόθεση ότι η κρυψορχία είναι αποτέλεσμα ορμονικής διαταραχής. Στη συντηρητική θεραπεία ανταποκρίνονται κυρίως οι ανασπωμένοι όρχεις και αυτοί που βρίσκονται κοντά στο έξω βουβωνικό στόμιο.

Β. Χειρουργική
Ο καλύτερος χρόνος για την επέμβαση είναι μετά τους 6 μήνες και πριν τα 2 πρώτα χρόνια ζωής. Ο σκοπός της επέμβασης είναι η ανεύρεση του όρχι, η εκτομή της συνυπάρχουσας βουβωνοκήλης και η τοποθέτησή του στο σύστοιχο ημιόσχεο, αφού καθηλωθεί με ραφές για να μην υποχωρήσει.

Επιπλοκές επέμβασης

1. Διαπύηση τραύματος
2. Λεμβοίδημα. Περνάει μετά από 1-2 μήνες
3. Αιμορραγία από πλημμελή αιμόσταση
4. Κάκωση σπερματικού πόρου
5 Υποχώρηση όρχεως και υποτροπή κρυψορχίας
6. Ατροφία όρχεως.