Η ιστορία της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής

Η Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι ένα θεραπευτικό σύστημα με βαθειές ρίζες στην ιστορία της Ιατρικής, που αντιμετωπίζει τον ’νθρωπο σαν ένα αδιαίρετο ψυχοσωματικό σύνολο. Τα πρώτα κείμενα που αναφέρονται σε αυτό το σύστημα είναι τα πανάρχαια Αγιουρβεδικά γραπτά που χρονολογούνται από το 6,000 π.Χ. Το Αγιουρβεδικό σύστημα τοποθετούσε σε ισάξια θέση την Ομοιοπαθητική με την Αλλοπαθητική σε μιά προσπάθεια πραγματικής ολιστικής προσέγγισης για τη βοήθεια της πάσχουσας ανθρωπότητας. Ο Ayurveda χρησιμοποιεί ανάλογα με την περίσταση μιά ποικιλία θεραπευτικών τεχνικών απόλυτα προσαρμοσμένων στην ιδιοσυγκρασία και τα ιδιαίτερα προβλήματα που παρουσιάζει ο κάθε ασθενής.

Ο όρος ‘Ομοιοπαθητική’ είναι ελληνικός, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία όλων των ιατρικών όρων και προέρχεται από τις λέξεις ‘Όμοιος’ και ‘Πάθος’. Στην αρχαία Ελλάδα ο Ιπποκράτης (460-370 π.Χ.) έθεσε για πρώτη φορά στον Δυτικό Κόσμο τον ορισμό της Ομοιοπαθητικής με τη ρύση του ‘τα όμοια των ομοίων εισίν ιάματα’ και πολύ συχνά έκανε αναφορές σε θεραπευτικούς νόμους και αρχές που έθεσαν τα θεμέλεια της Ομοιοπαθητικής. Στην Κώ μάλιστα χρησιμοποιούσε τις ιαματικές πηγές που είναι πλούσιες σε ιχνοστοιχεία για να δημιουργεί τις κατάλληλες αραιώσεις που χρειαζόταν για τη δημιουργία ‘φαρμάκων’.

Πατέρας της σύγχρονης ιστορίας της Ομοιοπαθητικής θεωρείται ο Γερμανός καθηγητής Ιατρικής Samuel Hahnemann (1755-1843) ο οποίος βλέποντας την αδυναμία της Ιατρικής που εξασκούσε
στο να θεραπεύσει ουσιαστικά τους ασθενείς του, ασχολήθηκε με την Ομοιοπαθητική, επαναδιατυπώνοντας μάλιστα την αρχαία ελληνική ρύση του Ιπποκράτη σε ‘Similia Similibus Curentur’. Τα τελευταία 150 χρόνια η ομοιοπαθητική αναγνωρίστηκε σαν ένα από τα βασικότερα συστήματα ‘εναλλακτικής ιατρικής’ και μάλιστα την τελευταία εικοσαετία γνωρίζει διεθνώς μία τεράστια ανάπτυξη.

Σήμερα στην Ευρώπη υπάρχει μία μεγάλη κίνηση μέσα από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την καθιέρωση της Ομοιοπαθητικής σαν επίσημης ειδικότητας σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχουν ήδη Πανεπιστημικές σχολές (στην Αγγλία, Ιταλία και Ισπανία) καθώς και μεγάλα Ομοιοπαθητικά Νοσοκομεία σε πολλές χώρες, όπως το περίφημο Royal London Homeopathic Hospital. Οι περισσότεροι ασφαλιστικοί οργανισμοί στα κράτη μέλη χορηγούν κανονικά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα και το ίδιο ίσχυε και στην Ελλάδα μέχρι το 1999 και την καθιέρωση της ‘ενιαίας λίστας φαρμάκων’.

Πως δρά η Ομοιοπαθητική Θεραπεία

’ν ένα υγιές άτομο πάρει Αρσενικό (το γνωστό δηλητήριο), τότε σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αρχίσει να παρουσιάζει τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από αρσενικό, δηλαδή οξύ πόνο στο στομάχι, έμετο, διάρροια, ρίγος και πυρετό. Ο οργανισμός του δηλαδή στην προσπάθειά του να απαλλαγεί από την ουσία συτή, αντιδρά παράγοντας τα συγκεκριμένα συμπτώματα. Αντίστοιχα τώρα, εάν κάποιος καταναλώσει κατά λάθος τους καρπούς του φυτού Belladonna τότε θα παρουσιάσει πυρετό, πρήξιμο στη γλώσσα και ερυθρότητα με αντίστοιχο πρήξιμο στις αμυγδαλές, συμπτώματα που μας θυμίζουν μία τυπική αμυγδαλίτιδα.

Εάν τώρα ένας άνθρωπος μετά από μιά ίωση του πεπτικού ή αφού καταναλώσει κάποιο χαλασμένο φαγητό, παρουσιάσει μία γαστρεντερίτιδα με ακριβώς τα ίδια συμπτώματα που παρουσιάζει η δηλητηρίαση με αρσενικό (οξύ πόνο στο στομάχι, έμετο, διάρροια, ρίγος και πυρετό), αυτό σημαίνει ότι ο οργανισμός του έχει κινητοποιηθεί και στην προσπάθειά του να απαλλαγεί από την ασθένεια δημιουργεί τα συμπτώματα που μας θυμίζουν τη δηλητηρίαση από αρσενικό. Αντίστοιχα εάν κάποιο παιδί έχει μία στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα και παρουσιάζει ακριβώς την ίδια εικόνα που παρουσιάζει κάποιος μετά από λήψη Belladonna, τότε λέμε ότι παρουσιάζει την ‘όμοια εικόνα’.

Στην ομοιοπαθητική τώρα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε απειροελάχιστες δόσεις μία ουσία για να θεραπεύσει μία νόσο, με την προϋπόθεση ότι η ουσία αυτή μπορεί να παράγει τα ίδια (όμοια) συμπτώματα με αυτή τη νόσο, όταν χορηγηθεί σε ένα υγιές άτομο. Εάν λοιπόν η εικόνα της νόσου που παρουσιάζει ο ασθενής μας είναι όμοια με την εικόνα που παράγει μία ουσία όταν δίδεται σε υγιείς ανθρώπους, τότε η ουσία αυτή μπορεί να δράσει θεραπευτικά σαν Ομοιοπαθητικό Φάρμακο κινητοποιώντας και ενισχύοντας τον οργανισμό ακριβώς στα σημεία εκείνα (‘όμοια σημεία’) που το χρειάζεται (εκεί όπου υπάρχει ‘πάθος’)

Διαβάστε επίσης

• Ομοιοπαθητική αντιμετώπιση για τσιμπήματα
• Ναι μεν αλλά του ΠΟΥ για την Εναλλακτική Ιατρική
• ΠΟΥ: Η πρόοδος της γενετικής θα φέρει επανάσταση στην Ιατρική
• Αγιουρβεδική και συμβατική Ιατρική σήμερα. Μπορούν να συνδυαστούν;
• Βυθούλκας Γιώργος