Το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο (Π.Μ.Σ.), είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Αν σκεφτούμε ότι ένα ποσοστό της τάξης του 70% των γυναικών, έχει υποφέρει από συμπτώματα σχετικά με το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο σε κάποια φάση της ζωής του, βλέπουμε τη σοβαρότητα του προβλήματος για κάθε γυναίκα. Μάλιστα, ένα ποσοστό 5-10% από αυτές παρουσιάζει τόσο σοβαρά συμπτώματα, με αποτέλεσμα να επιδρούν στην ψυχολογία της γυναίκας, στην οικογενειακή και κοινωνική της ζωή και σε σπάνιες περιπτώσεις να οδηγούν σε αντικοινωνική και επικίνδυνη συμπεριφορά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αγγλία, το Π.Μ.Σ έχει χρησιμοποιηθεί ώστε να υποστηριχθούν στα δικαστήρια γυναίκες οι οποίες έχουν οδηγηθεί σε βίαιη συμπεριφορά, επηρεασμένες από την επίδραση αυτού του συνδρόμου στον ψυχισμό τους.

Συμπτώματα του ΠΜΣ

Τα συμπτώματα, μπορεί να ξεκινούν από έναν απλό πονοκέφαλο, μια ευερεθιστότητα ή ένα φούσκωμα στην κοιλιά και να φθάσουν σε κατάθλιψη, θυμό, απομόνωση, αδυναμία συγκέντρωσης, πόνο ή τάση στους μαστούς (μαστοδυνία) και κόπωση.

Από το 1931 που περιγράφηκε το σύνδρομο από τον Frank, ο οποίος το χαρακτήρισε σαν μια απερίγραπτη ένταση, πάνω από 150 συμπτώματα του έχουν αποδωθεί ως τις μέρες μας. Οι γυναίκες με ενοχλήσεις από Π.Μ.Σ. αντιμετωπίζονταν από τους γιατρούς ως νευρωτικές και δινόταν πολύ μικρή σημασία στο πρόβλημά τους. Σήμερα, το σύνδρομο αυτό είναι γνωστό και ο γυναικολόγος μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπισή του.

Για να τεθεί η διάγνωση του Π.Μ.Σ. θα πρέπει να ισχύουν τα παρακάτω:
α) Συμπτώματα που περιλαμβάνουν οίδημα, αύξηση βάρους, υπερκινητικότητα, ερεθιστικότητα και υπερένταση.
β) Τα συμπτώματα πρέπει να παρουσιάζονται στο δεύτερο μισό του κύκλού.
γ) Πρέπει να υπάρχει μία περίοδος χωρίς συμπτώματα διάρκειας τουλάχιστον 7 ημερών, στο πρώτο μισό του κύκλου.
δ) Τα συμπτώματα πρέπει να είναι αρκετά ενοχλητικά ώστε οι γυναίκες να απευθυνθούν στον γυναικολόγο.

Θεραπευτικές προσεγγίσεις

Η αιτιολογία του συνδρόμου αυτού παραμένει άγνωστη, κάτι που σημαίνει ότι και η αντιμετώπισή του είναι ουσιαστικά άγνωστη, περιλαμβάνοντας κάποιες εμπειρικές προσεγγίσεις όπως:

1. Εκπαίδευση. Η ασθενής θα πρέπει να γνωρίζει που οφείλονται τα συμπτώματά της και αν τελικά μπορούν να αποδωθούν στο Π.Μ.Σ. ή υπάρχει κάποια ψυχιατρική αιτία όπως π.χ. κατάθλιψη.
2. Η δίαιτα πρέπει να αποτελείται από μικρά γεύματα με λίγο αλάτι, ζάχαρη και ελάχιστους καφέδες. Το αλκοόλ καλό είναι να αποφεύγεται. Η τακτική σωματική άσκηση βοηθά στο να ελαττωθεί η ένταση και το stress.
3. Ορισμένα φάρμακα μπορεί να προσφέρουν κάποια βοήθεια, όχι όμως σε όλες τις ασθενείς.
Ετσι, χρησιμοποιούναι η βρωμοκρυπτίνη για τα συμπτώματα στο στήθος, διουρητικά, αναστολείς προσταγλανδινών όπως και αντισυλληπτικά σε ορισμένες γυναίκες.

Δεν υπάρχει κάτι που να είναι αποτελεσματικό για όλες τις ‘ασθενείς’. Η θεραπεία πρέπει να είναι εξατομικευμένη και ο γυναικολόγος πρέπει να αφιερώσει αρκετό χρόνο για να βοηθήσει κάθε γυναίκα.

Διαβάστε επίσης

• Ο ιατρικός όρος σύνδρομο
• Βελονισμός: μια εναλλακτική προσέγγιση στη θεραπεία του Συνδρόμου Ευερέθιστου Εντέρου
• Το σύνδρομο του εφιάλτη προκαλεί ανησυχία στις Φιλιππίνες
• Το σύνδρομο του ευερέθιστου άνδρα
• Αντιφλεγμονώδη για το σύνδρομο στέρησης των καπνιστών