Στην ανοιχτή επιστολή του κ. Οδυσσέα Βουδούρη, Προέδρου του Περιφερειακού Συστήματος Υγείας Πελοποννήσου, η οποία αφορούσε τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, απαντά με ανακοίνωση που έστειλε στο Flash το Δ.Σ. της οργάνωσης.

Το κείμενο της ανακοίνωσης έχει ως ακολούθως:

Αθήνα, 9 Μαΐου 2002

Κύριε Διευθυντά,

Διαβάσαμε στο έγκριτο ειδησεογραφικό σας portal στις 2/5/2002, την επιστολή του κ. Οδυσσέα Βουδούρη, Προέδρου του Περιφερειακού Συστήματος Υγείας Πελοποννήσου, για την ανθρωπιστική βοήθεια στην Παλαιστίνη.

Επιτρέψτε μας καταρχήν να σημειώσουμε τις παρακάτω διευκρινίσεις:

1. Η αναφερόμενη ως δήλωση του Προέδρου των Γιατρών Χωρίς Σύνορα κ. Κώστα Παπαϊωάννου, περιλαμβάνεται στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε η Οργάνωσή μας για την αναχώρηση επιπλέον ομάδας μας για τα προγράμματα της Παλαιστίνης και απηχεί τις πάγιες θέσεις της Οργάνωσης και όχι προσωπικές απόψεις.

2.Στο πλαίσιο αυτό, η θέση όπως διατυπώνεται στο Δελτίο Τύπου εκφράζει μια πάγια θέση αρχής από την εποχή της ίδρυσης της Οργάνωσής μας και δεν ενέχει καμία μορφή προσωπικής αντιπαράθεσης.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα Ελλάδος στέκονται με ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι σε τέτοια ζητήματα για να αποφεύγονται λάθη και συγχύσεις που ανήκουν στο παρελθόν.

Θεωρούμε ότι ο ρόλος των Κρατών είναι να χαράσσουν πολιτική, να δημιουργούν τους κατάλληλους θεσμούς και να διατυπώνουν με σαφήνεια τις αρχές ώστε ο πολίτης να μπορεί να αναπτύσσει, ατομικά ή συλλογικά, τις δραστηριότητές του.

Παράλληλα όμως, ένα οργανωμένο κράτος οφείλει να κάνει εκείνες τις επιλογές που εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντά του, τόσο στο εσωτερικό του όσο και στις διεθνείς του σχέσεις.

Αυτός είναι ο ρόλος του και είναι θεμιτός, αλλά η εξυπηρέτηση των κρατικών συμφερόντων έρχεται συχνά σε αντίθεση με την υποστήριξη των ανθρωπιστικών συμφερόντων.

Τι θα έκανε για παράδειγμα το Ελληνικό Κράτος αν οι «ανθρωπιστικές» του αποστολές εμποδίζονταν να φθάσουν σε ένα νοσοκομείο υπό την απειλή της διακοπής των διπλωματικών σχέσεων με ένα άλλο κράτος;

Γι’ αυτό, το κράτος δεν μπορεί να κάνει ανθρωπιστικές αποστολές, γιατί αναπόφευκτα δεν μπορεί, όταν χρειασθεί, να εγκαταλείψει τη διασφάλιση των συμφερόντων του.

Ο κρατικός ανθρωπισμός δεν μπορεί να παραμένει ανεξάρτητος και αμερόληπτος όταν με την ανθρωπιστική του δράση το κράτος οδηγηθεί από εξωτερικούς παράγοντες ενάντια στα ίδια του τα συμφέροντα. Κι όταν συμβεί αυτό, δεν θα μπορεί να διατηρήσει τις ανθρωπιστικές του αποστολές, ιδιαίτερα σε ένα πολύπλοκο γεωπολιτικό περιβάλλον.

Ο κρατικός «ανθρωπισμός» είναι από τη φύση του μεροληπτικός. Οδηγείται στο να επιλέγει τα θύματα που θα περιθάλψει ανάλογα με το αν εξυπηρετούνται ή όχι τα κρατικά συμφέροντα.

’λλωστε μέσω αυτής της λογικής στηρίχθηκαν στο παρελθόν οι μεγάλες «ανθρωπιστικές» εκστρατείες στη Σομαλία, το Κόσσοβο και πρόσφατα στο Αφγανιστάν, και οδηγηθήκαμε από την έννοια του κρατικού «ανθρωπισμού» στις έννοιες του «ανθρωπιστικού» στρατού και του «ανθρωπιστικού» πολέμου…

Οι ΓΧΣ έχουν διατυπώσει με σαφήνεια τις αρχές πάνω στις οποίες στηρίζεται η ανθρωπιστική δράση, όπως είναι η ανεξαρτησία, η ουδετερότητα, η αμεροληψία, η εγγύτητα, η αμεσότητα, η αποτελεσματικότητα και η μαρτυρία.

Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις αντλούν τη δύναμη τους από την ίδια την κοινωνία. Οι ΓΧΣ αναζητούν διαρκώς τη στήριξη της κοινωνίας απέναντι στην όποια επιλογή τους και υπόκεινται στην κριτική και τις συνέπειές της κάθε στιγμή.

Ενώ αντίθετα, ο κρατικός ανθρωπισμός οδηγεί στη σύγχυση και σε λάθος μηνύματα προς την κοινωνία, που αν αποσιωπηθούν κάνουν συνυπεύθυνες και τις ανθρωπιστικές οργανώσεις.

’λλωστε, όπως έχει γίνει συνείδηση πια ότι το κράτος δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας, έτσι αντίστοιχα θεωρούμε ότι δεν μπορεί να είναι και ανθρωπιστής.

Αυτό που μπορεί να κάνει το κράτος είναι να ενισχύει τις δραστηριότητες ανθρωπιστικού χαρακτήρα που πηγάζουν από την κινητοποίηση των ίδιων των πολιτών μέσα από ανεξάρτητες οργανώσεις, με βάση τη διαφάνεια και την αντικειμενική αξιολόγησή τους.

Αυτά λοιπόν πίστευε και πιστεύει η οργάνωσή μας, δείχνοντας κάθε στιγμή ότι καμία οργάνωση δεν μπορεί να σύρεται ή να φαίνεται ότι σύρεται πίσω από μια κυβερνητική επιλογή. Γιατί βεβαίως, η πρότασή μας για επέκταση των προγραμμάτων μας στην Παλαιστίνη, προϋπήρχε της κρατικής «ανθρωπιστικής» αποστολής και η κινητοποίησή μας έγινε με βάση αυτή την πρόταση.

Οι οργανώσεις δεν συρρικνώνονται σε πρόσωπα, δεν αποτελούν προσωπική υπόθεση κανενός αλλά αποτελούν μοντέλο δημοκρατικής και συλλογικής λειτουργίας με κύριο στόχο να οδηγηθούμε σε μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης, όπου συμμετέχουν όλοι στο μέτρο του δυνατού.

Τελειώνοντας, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε ότι οι ανεξάρτητες ΜΚΟ, όπως οι ΓΧΣ, δεν υπόκεινται σε κανενός είδους εκβιασμό περί «διατάραξης της συνεργασίας με κρατικούς φορείς». Υπόκεινται στον έλεγχο της κοινωνίας που τους στηρίζει, όπως συμβαίνει με τους 120.000 συνδρομητές μας. Οι οργανώσεις πρέπει να λειτουργούν σε συνεργασία με όλους τους πολίτες και τους θεσμούς στη βάση αρχών που κάνουν διακριτές τις δράσεις, πάντα και τώρα.

Φιλικά,
Το ΔΣ των ΓΧΣ

Διαβάστε επίσης

• Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα σε Ραμάλα και Βηθλεέμ. Ενισχύστε το έργο τους
• Απάντηση του Υπουργείου Υγείας στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα
• Γιατροί Χωρίς Σύνορα Ελλάδας: κίνδυνος για τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων στην Παλαιστίνη
• Καλέστε το 090-1160 2020 και ενισχύστε τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα
• Πρόγραμμα στήριξης μεταναστών από τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα