Νόσος Crohn

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Η νόσος του Crohn είναι χρόνια φλεγμονώδης νόσος του λεπτού ή του παχέος εντέρου, με αιφνίδιες εξάρσεις και αυτόματες υφέσεις. Η αιτία της νόσου είναι άγνωστη, φαίνεται όμως να παίζουν ρόλο γενετικοί παράγοντες, αφού οι μονοωγενείς δίδυμοι έχουν 30 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν απ΄ότι ο γενικός πληθυσμός και οι συγγνείς πρώτου βαθμού 13 φορές.

Συμπτώματα

Σε νεαρά άτομα τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, διάρροια, απώλεια βάρους και πυρετό. Η νόσος μπορεί να προσβάλει οποιοδήποτε σημείο του πεπτικού σωλήνα, από το στόμα ως τον πρωκτό. Στο λεπτό έντερο μόνο εντοπίζεται σε ποσοστό 30%, στο λεπτό και παχύ έντερο 55%, ενώ μόνο στο έντερο σε ποσοστό 15%.

Εκτός από τις εκδηλώσεις που αφορού το έντερο, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει αρθρίτιδα, ραγοειδίτιδα (φλεγμονή του ραγοειδούς χιτώνα του οφθαλμού), ιριδίτιδα, ηπατίτιδα, οζώδες εξάνθημα.

Στα κόπρανα σπάνια ανευρίσκεται βλέννα, πύο ή και αίμα (όπως στην ελκώδη κολίτιδα), ενώ τέλος μπορεί να παρουσιαστούν και επιπλοκές, όπως εντερική απόφραξη, απόστημα, συρίγγια (είτε προς το έντερο, την ουροδόχο κύστη είτε προς το δέρμα), ακόμα και διάτρηση του εντέρου.

Διάγνωση

Η διάβαση του λεπτού εντέρου με βάριο δείχνει χαρακτηριστικές εικόνες, όπως οζώδες (κομβοειδές) περίγραμμα, στένωση του αυλού του εντέρου, γραμμοειδή έλκη, συρίγγια και εικόνα ‘πλακόστρωτου’. Ο υποκλισμός με σκιαγραφικό είναι ακόμη πιο ειδικός και χρήσιμος στη διάγνωση, όπως και ο βαριούχος υποκλισμός.

Αντιμετώπιση

Είναι συντηρητική και περιλαμβάνει συνδυασμένη χορήγηση αντιφλεγμονωδών, αντινεοπλασματικών και αντιβιοτικών, όπως σουλφασαλαζίνη, κορτικοστεροειδή (σε εξάρσεις), αζαθειοπρίνη, κυκλοσπορίνη και μετρονιδαζόλη. Οι ασθενείς που παρουσιάζουν συμπτώματα απόφραξης αντιμετωπίζονται με διακοπή σίτισης, ρινογαστρικό καθετήρα, παρεντερική σίτιση και στεροειδή.

Ενδείξεις χειρουργικής θεραπείας είναι: απόφραξη του εντέρου, πόνος, απόστημα, συρίγγια, διάτρηση, αιμορραγία, περιπρωκτική νόσος, αναστολή ανάπτυξης, επιπλοκές συντηρητικής αγωγή ή περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική αγωγή. Εχει αποδειχθεί ότι το 70% των ασθενών με νόσο του Crohn τελικά θα υποβληθούν σε κάποια χειρουργική επέμβαση.

Οσον αφορά το δίλημμα αφαίρεσης της σκωληκοειδούς απόφυσης σε περιπτώσεις που εκτελείται εγχείρηση για κάποια επιπλοκή της νόσου του Crohn, αυτή δεν θα πρέπει να αφαιρείται μόνο όταν υπάρχει ενεργής νόσος στο τυφλό ή την ίδια τη σκωληκοειδή. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις εκτελείται σκωληκοειδεκτομή.
Κατά την εγχείρηση πρέπει να αφαιρούνται μόνο τα εξαιρετικά προσβεβλημένα τμήματα του εντέρου και να αποφεύγονται οι εκτεταμένες εξαιρέσεις του λεπτού εντέρου. Οι αναστομωτικές εγχειρήσεις παρακάμψεως πρέπει να αποφεύγονται.

Πρόγνωση

Αντίθετα με την ελκώδη κολίτιδα, η χειρουργική θεραπεία για τη νόσο του Crohn δεν είναι θεραπευτική. Υπάρχουν υψηλά ποσοστά υποτροπών μετά τη χειρουργική θεραπεία. Η νόσος όταν εντοπίζεται στον ειλεό αυξάνει τον κίνδυνο αδενοκαρκινώματος.

Διαβάστε επίσης

Μαρία Κοπανίδη

Ειδική Παιδοχειρουργός