Τα αισθητικά πρότυπα της νέας χιλιετίας περιλαμβάνουν απαραίτητα και την παρουσία ενός λαμπερού χαμόγελου, με αποτέλεσμα να προσέχουμε όλο και περισσότερο τα δόντια μας κάνοντας πιο συχνές τις επισκέψεις στον οδοντίατρο.
Πολλές φορές όμως παρατηρούμε ότι αν και διακρινόμαστε από επιμέλεια στην στοματική υγιεινή τα δόντια μας τρίβονται, κατάσταση που μας γεμίζει ανησυχία.
Με τον όρο αποτριβή εννοούμε την φυσιολογική ή παθολογική σταδιακή απώλεια των σκληρών ουσιών (αδαμαντίνη, οδοντίνη), από τις οποίες είναι κατασκευασμένο το δόντι λόγω της χρόνιας επίδρασης των μασητικών ή άλλων δυνάμεων ή κάποιων άλλων παραγόντων.
Οπως προαναφέραμε η αποτριβή των δοντιών μπορεί να είναι είτε φυσιολογική είτε παθολογική. Η φυσιολογική οφείλεται στις δυνάμεις που ασκούνται πάνω στα δόντια κατά το μάσημα της τροφής, οπότε με την πάροδο του χρόνου τα δόντια σιγά-σιγά «τρίβονται».
Η παθολογική αποτριβή εμφανίζεται μόνο σ ένα δόντι ή σε ομάδα δοντιών και μπορεί να οφείλεται σε μη κανονική θέση του δοντιού, σε κάποια ανώμαλη λειτουργία (π.χ. σφίξιμο των δοντιών την νύχτα), συνήθεια (κακή τεχνική στην χρήση της οδοντόβουρτσας), σε παράγοντες του περιβάλλοντος (άτομα που εργάζονται σε εργοτάξια κατεργασίας μαρμάρου ή πέτρας), κλπ.
Η αποτριβή των δοντιών στην φυσιολογική αποτριβή ξεκινά από το πάνω μέρος του δοντιού το οποίο υφίσταται και τις μασητικές δυνάμεις. Όταν η αδαμαντίνη, η ουσία δηλαδή που περιβάλει εξωτερικά το δόντι «τριφτεί», εμφανίζεται η οδοντίνη η οποία έχει πιο σκούρο χρώμα (κίτρινο) το οποίο με την πάροδο του χρόνου γίνεται όλο και πιο σκούρο(καφέ).
Η αποτριβή αυτή μπορεί να αφορά ένα μόνο σημείο ή να επεκτείνεται σε ολόκληρη την επιφάνεια του δοντιού. Η παθολογική αποτριβή εμφανίζεται στην επιφάνεια του δοντιού στην οποία επιδρά η μη φυσιολογική δύναμη που την προκαλεί.
Σε όλες τις περιπτώσεις της αποτριβής εφόσον αυτή έχει προκαλέσει την απώλεια μεγάλης ποσότητας οδοντικής ουσίας, μπορεί τα δόντια να παρουσιάζουν κάποια ευαισθησία στο κρύο η οποία πολλές φορές παρέρχεται από μόνη της.
Η φυσιολογική αποτριβή καθώς γίνεται σιγά-σιγά δεν χρειάζεται συνήθως κάποια ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Μερικές φορές η αποκατάσταση της τριμμένης επιφάνειας με κάποια έμφραξη αποκαθιστά το πρόβλημα.
Στην παθολογική αποτριβή ο οδοντίατρος θα φροντίσει να σταματήσει την αιτία που την προκάλεσε (εάν αυτό είναι δυνατόν) και μετά θα αποκαταστήσει με έμφραξη την επιφάνεια που είχε το πρόβλημα.
Διαβάστε επίσης
Χειρουργός Οδοντίατρος. Σπούδασε την Οδοντιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Ασκεί την Οδοντιατρική στην Αθήνα.
