Εκκόλπωμα του Meckel

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Το εκκόλπωμα του Meckel είναι το πιο συχνό αληθές εκκόλπωμα του γαστρεντερικού σωλήνα. Είναι συγγενές και οφείλεται στην ατελή σύγκλειση του ομφαλομεσεντερικού πόρου. Η συχνότητα του γενικού πληθυσμού είναι 2%. Εντοπίζεται σε απόσταση συνήθως έως 1 μέτρο από την ειλεοτυφλική βαλβίδα και έχει μήκος 10-12 εκατοστά. Μπορεί να περιέχει έκτοπο γαστρικό βλεννογόνο ή παγκρεατικό ιστό.

Συμπτώματα

Τα περισσότερα είναι ‘σιωπηλά’ και μπορεί να μη δημιουργήσουν ποτέ πρόβλημα κατά τη διάρκεια της ζωής.

Οι πιο συχνές επιπλοκές όμως από το εκκόλπωμα του Meckel είναι:
– Εντερική απόφραξη (λόγω εγκολεασμού ή συστροφής του εντέρου)
Αιμορραγία (διότι ο έκτοπος γαστρικός βλεννογόνος παράγει υδροχλωρικό οξύ, που προκαλεί έλκη στο γειτονικό βλεννογόνο του ειλεού)
– Οξεία εκκολπωματίτιδα, που μπορεί να καταλήξει σε διάτρηση και περιτονίτιδα
– Κήλη Littre: Είναι η ανεύρεση του εκκολπώματος Meckel στο σάκκο της βουβωνοκήλης.

Διάγνωση

Τίθεται με σπινθηρογράφημα με τεχνήτιο ή με υποκλισμό με σκιαγραφικό μέσο.

Αντιμετώπιση

Είναι η εκτομή του εκκολπώματος που φλεγμαίνει ή αιμορραγεί. Ανάλογα με το εύρος (τη διάμετρο) του εκκολπώματος γίνεται εξαίρεση μόνο αυτού (μικρή διάμετρος) ή και τμήματος του εντέρου απ΄όπου προβάλλει, μαζί με το μεσεντέριό του.

Αν το εκκόλπωμα βρεθεί τυχαία, κατά τη διάρκεια άλλης χειρουργικής επέμβασης, πρέπει να αφαιρείται για το φόβο των επιπλοκών, εκτός εάν η επέμβαση είναι ιδιαίτερα σηπτική.