Τα παιδιά που πάσχουν από οξεία λευχαιμία θεραπεύονται σε πολύ μεγάλο ποσοστό όταν η διάγνωση είναι έγκαιρη και ακολουθηθεί η κατάλληλη αγωγή. Το αισιόδοξο αυτό μήνυμα ακούστηκε κατά την πρώτη μέρα των εργασιών του 17ου Βορειοελλαδικού Ιατρικού Συνεδρίου, που διοργανώθηκε από την Ιατρική Εταιρία Θεσσαλονίκης, με την προεδρία του καθηγητού παθολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο κ. Αχιλλέα Τουρκαντώνη.

Σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης, που συντόνισε η καθηγήτρια παιδιατρικής του Α.Π.Θ. κ. Δωροθέα Κατριού-Νικολακάκη, τονίστηκε ότι οι οξείες λευχαιμίες στα παιδιά αποτελούν το 97% όλων των λευχαιμιών και είναι η συχνότερη μορφή καρκίνου αντιπροσωπεύοντας το 25-30% όλων των κακοηθειών.

Η ετήσια συχνότητά τους υπολογίζεται σε 4-4,5 περιπτώσεις ανά 100.000 παιδιά ηλικίας μικρότερης των 15 χρόνων στις αναπτυγμένες χώρες και με υπεροχή στη λευκή φυλή. Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία αποτελεί το συχνότερο τύπο αντιπροσωπεύοντας το 80-83% των οξειών λευχαιμιών.

Είναι συχνότερη στα αγόρια απ’ ό,τι στα κορίτσια και η συνήθης ηλικία εμφάνισής της είναι μεταξύ 2-5 χρόνων (μέση ηλικία 4 χρόνια). Η οξεία μη λεμφοβλαστική λευχαιμία είναι πιο σπάνια, αποτελεί το 17-20% των οξειών λευχαιμιών της παιδικής ηλικίας, είναι συχνότερη στην εφηβεία και απαντά εξίσου στα δύο φύλα.

Η αιτιολογία της νόσου είναι πολυπαραγοντική και εξακολουθεί να είναι άγνωστη στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Η γενετική προδιάθεση, οι περιβαλλοντικοί ή λοιμογόνοι παράγοντες φαίνεται ότι παίζουν σημαντικό, αν και όχι απόλυτα τεκμηριωμένο, ρόλο στη λευχαιμιογένεση.

Τα τελευταία χρόνια η βελτίωση στη χημειοθεραπεία και την υποστηρικτική θεραπεία είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της πλήρους ύφεσης της νόσου σε ποσοστά που κυμαίνονται από 97-99%. Οι προσπάθειες επικεντρώνονται σήμερα στη βελτίωση του ποσοστού ίασης με την εντατικοποίηση της χημειοθεραπείας στην μετά την ύφεση περίοδο, ώστε με την πιο γρήγορη και μαζική ελάττωση του λευχαιμικού φορτίου να αποτραπεί η ανάπτυξη φαρμακευτικής αντοχής.

Η μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων έχει πολλές επιτυχείς εφαρμογές στην καταπολέμηση της παιδικής λευχαιμίας. Αποτελεί μια καθιερωμένη μέθοδο συμπληρωματικής ή ενισχυτικής θεραπείας των αιματολογικών κακοηθειών.

Τα μεταμοσχευμένα αιμοποιητικά κύτταρα μπορούν να είναι κύτταρα του μυελού των οστών, περιφερικά αρχέγονα κύτταρα ή αρχέγονα κύτταρα προερχόμενα από το αίμα του ομφάλιου λώρου.

Διαβάστε επίσης

• Είναι εφικτή η θεραπεία των αλλεργιών;
• Αισιόδοξα μηνύματα για όσους πάσχουν από ρευματοπάθειες
• Οι παγίδες της παιδικής χαράς
• Σχέδιο Δράσης για την προστασία της παιδικής ηλικίας
• Αισιόδοξα μηνύματα για την αντιμετώπιση της χρόνιας αναιμίας