Οι ιέρειες του Μαντείου των Δελφών είχαν οράματα εξαιτίας της εισπνοής αναθυμιάσεων αιθυλενίου και επομένως οι σχετικές μαρτυρίες του Πλούταρχου και άλλων αρχαίων συγγραφέων δεν ήταν μύθος, αναφέρεται πρωτοσέλιδο άρθρο του επιστημονικού ένθετου των ”Τάιμς”. Οι έρευνες διενεργήθηκαν από ομάδα επιστημόνων αποτελούμενη από τον Jelle Zeilinga de Boer, καθηγητή γεωλογίας στο πανεπιστήμιο του Wesleyan, τον John R. Hale, καθηγητή αρχαιολογίας στο πανεπιστήμιο του Louisville, τον Jeffrey Chanton, γεωχημικό στο πανεπιστήμιο της πολιτείας της Φλώριδας και τον Henry Spiller, τοξικολόγο και διευθυντή του Kentucky Regional Center.

Το βασικό συμπέρασμα των ερευνών είναι ότι το έδαφος της περιοχής των Δελφών αποτελείται από ελαιώδεις ασβεστόλιθους από τους οποίους διέρχονται δύο κρυφά ρήγματα, που συναντώνται ακριβώς στο χώρο του Μαντείου, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα απελευθέρωσης αιθυλενίου, ενός πετροχημικού αερίου με γλυκιά οσμή, που παλαιότερα χρησιμοποιούνταν ως αναισθητικό και σε μικρές δόσεις μπορεί να προκαλέσει ένα αίσθημα ευφορίας.

Οι ”Τάιμς” αναφέρονται λεπτομερώς στο ιστορικό των σχετικών ερευνών, που κατέρριψαν τους ισχυρισμούς Γάλλων και Βρετανών αρχαιολόγων του 19ου και 20ου αιώνα, οι οποίοι σε ανασκαφές στο χώρο δεν είχαν ανακαλύψει τα ρήγματα και είχαν χαρακτηρίσει σαν ”μύθο, λάθος ή απάτη” τις αναφορές του Πλούταρχου και άλλων συγγραφέων περί ύπαρξης αναθυμιάσεων στο Μαντείο.

Αρκετές δεκαετίες αργότερα, το 1981, τα ρήγματα ανακάλυψε ο Δρ. dE Boer, που είχε πάει στους Δελφούς για να βοηθήσει την ελληνική κυβέρνηση στην εκτίμηση για τη σταθερότητα της περιοχής, προκειμένου να κατασκευαστούν πυρηνικοί αντιδραστήρες. Για την ανακάλυψή του αυτή ενημέρωσε τον Δρ. Hale και αργότερα οι δύο επιστήμονες επισκέφθηκαν τους Δελφούς και με την άδεια των ελληνικών αρχών έλαβαν δείγματα από τον τραβερτίνη, τα οποία μελέτησαν με τη βοήθεια των Jeffrey Chanton και Henry Spiller, για να καταλήξουν στο συμπέρασμα περί αναθυμιάσεων αιθυλενίου.

Τελευταία, ο Δρ. Hale έχει διευρύνει τις έρευνές του και σε άλλους αρχαίους ελληνικούς ναούς, που πιστεύει ότι έχουν σκοπίμως κατασκευαστεί σε γεωλογιακά ενεργείς περιοχές.

Οι έρευνες έχουν δημοσιευθεί στην επιστημονική επιθεώρηση Geology της Geological Society of America και έχουν παρουσιαστεί στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου. Θα δημοσιευθεί επίσης στο τεύχος του Απριλίου του περιοδικού Clinical Toxicology.

Το άρθρο των ”Τάιμς” περιέχει αρκετές αναφορές στο ρόλο που διαδραμάτιζε το Μαντείο των Δελφών κατά την αρχαιότητα. Επισημαίνεται ότι ο πρώτος ναός κατασκευάστηκε στην περιοχή πριν το 1200 π.Χ. και ήταν αφιερωμένος αρχικά στη θεά Γαία και μετά τον 8ο αιώνα π.Χ. στον Απόλλωνα, το θεό των προφητειών. Οι Δελφοί θεωρούνταν από τους Ελληνες σαν ιερός τόπος και κέντρο της γης. Πριν διατυπώσουν τους χρησμούς, συχνά παραληρηματικά, οι ιέρειες, που απολάμβαναν ευρείας αποδοχής, αποσύρονταν σε ένα υπόγειο κελί, όπου εισέπνεαν τις ιερές αναθυμιάσεις.

Σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, άρρενες ιερείς στη συνέχεια ερμήνευαν και κατέγραφαν τους χρησμούς, συχνά με διφορούμενο τρόπο. Ωστόσο άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ήταν οι ιέρειες που έδιναν απευθείας τους χρησμούς στους επισκέπτες.