Οταν νεφροί που πρόκειται να μεταμοσχευτούν, μεταφέρονται σε μεγάλες αποστάσεις, πιθανόν να απορρίπτονται πιο εύκολα από τους δέκτες, σε σχέση με τους νεφρούς που μεταμοσχεύονται σε ασθενείς στην ίδια περιοχή με το δότη, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού The New England Journal of Medicine.

Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια στις ΗΠΑ, μελέτησαν 5.000 ζεύγη νεφρών, από τα οποία το ένα δόθηκε για μεταμόσχευση στην ίδια περιοχή με το δότη και το άλλο χρειάστηκε να μεταφερθεί σε άλλη περιοχή για μεταμόσχευση.

Συγκρίνοντας τα ποσοστά απόρριψης του μοσχεύματος μέσα στον πρώτο χρόνο, μεταξύ των νεφρών που χρειάστηκε να μεταφερθούν και των νεφρών που μεταμοσχεύθηκαν στην ίδια περιοχή με το δότη, βρέθηκε ότι οι νεφροί που χρειάστηκε να ταξιδέψουν, παρουσίασαν 20% μεγαλύτερη πιθανότητα απόρριψης.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο χρόνος που διατηρείται το μόσχευμα, εκτός σώματος, μέχρι να γίνει η μεταμόσχευση είναι πολύ σημαντικός.

Υπάρχουν κάποιες πρωτεΐνες των οποίων η έκφραση αυξάνει κατά τη μεταφορά του μοσχεύματος, με αποτέλεσμα να το καθιστούν λιγότερο συμβατό, αυξάνοντας έτσι τη πιθανότητα απόρριψης από τον οργανισμό του δέκτη.

Το πρόβλημα με τη μεταφορά οργάνων για μεταμόσχευση θα μπορούσε να λυθεί εάν αυξάνονταν οι δότες, ώστε να μη χρειάζονται οι συνεχείς μεταφορές οργάνων για την κάλυψη των αναγκών για μοσχεύματα.