Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Στένωση ή απόφραξη μεσεντέριων αρτηριών ή φλεβών, η οποία οδηγεί σε νέκρωση του αντίστοιχου τμήματος του εντέρου. Τα μεσεντέρια αγγεία αιματώνουν το έντερο και το μεσεντέριο, δηλαδή τον ιστό που ενώνει το έντερο με το οπίσθιο κοιλιακό τοίχωμα.

Παθογένεια

Προσβάλλει συνήθως άτομα μεγάλης ηλικίας.

Η απόφραξη μεσεντερίων αρτηριών μπορεί να είναι αποτέλεσμα:
1) Εμβολής (30% των περιπτώσεων). Τα έμβολα συνήθως προέρχονται από το τοίχωμα του αριστερού κόλπου της καρδιάς, σε άτομα με στένωση μιτροειδούς και κολπική μαρμαρυγή.
2) Θρόμβωσης (25% των περιπτώσεων), που αφορά κυρίως άτομα με αρτητιοσκληρυνση.

Η απόφραξη μεσεντερίων φλεβών (θρόμβωση) σχετίζεται με υπερπηκτικές καταστάσεις, πυλαία υπέρταση (σε κιρρωτικούς ασθενείς), ενδοκοιλιακή σήψη, αλλά και με τη λήψη αντισυλληπτικών χαπιών.

Το αποτέλεσμα της οξείας απόφραξης των μεσεντερίων αγγείων εξαρτάται από το αγγείο, το βαθμό της απόφραξης και την κατάσταση των γειτονικών αγγείων. Διακοπή παροχής αίματος και συνεπώς οξυγόνου στο έντερο καταλήγει σε νέκρωσή του. Αν η απόφραξη του αγγείου είναι πλήρης, νέκρωση ολικού πάχους του ενέρου συμβαίνει μέσα σε 6 μόλις ώρες. Όταν η απόφραξη είναι μερική, η καταστροφική αυτή διαδικασία ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες. Το μήκος του εντέρου που νεκρώνεται εξαρτάται από το αγγείο που αποφράσσεται, (αν είναι κύριο αγγείο ή κλάδος).

Πρόληψη

– Εγκαιρη διάγνωση και σωστή αντιμετώπιση κολπικής μαρμαρυγής (χορήγηση αντιπηκτικής αγωγής).
– Καταπολέμηση της υπερχοληστεριναιμίας που ευθύνεται για την αρτηριοσκλήρυνση.
– Παρακολούθηση και αντιμετώπιση υπερπηκτικών καταστάσεων, πυλαίας υπέρτασης και άλλων προδιαθεσικών καταστάσεων.
– Λήψη αντισυλληπτικών χαπιών μόνο με οδηγία γιατρού.

Κλινική εικόνα

Χαρακτηριστική είναι η δυσαναλογία του πόνου για τον οποίο παραπονείται ο ασθενής και των ελάχιστων ευρημάτων που διαπιστώνει ο γιατρός κατά τη κλινική εξέταση.

Τα πιο συχνά συμπτώματα
– Διάχυτος κοιλιακός πόνος
– Ναυτία, έμετος
– Διάρροια

Σε προχωρημένο στάδιο
– Περιτονίτιδα
– Αιματέμεση
– Αιματοχεσία
– Shock

Διάγνωση

– Εξέταση αίματος: λευκοκυττάρωση, αύξηση της αμυλάσης του ορού και κρεατινικής κινάσης
– Απλή ακτινογραφία κοιλίας
– Ακτινολογικός έλεγχος με βάριο
– Αξονική τομογραφία
– Μαγνητική τομογραφία κοιλίας
– Αγγειoγραφία

Οι παραπάνω εξετάσεις δίνουν σε ένα ποσοστό χρήσιμες πληροφορίες, αλλά δεν είναι διαγνωστικές. Τελευταία χρησιμοποιείται το αέριο Xenon (Xe 133). Το νεκρωμένο έντερο δεν προσλαμβάνει αυτό το αέριο κι έτσι φαίνεται σαν κενό, (έλειμμα), στα ειδικά φίλμ.

Αντιμετώπιση

Χειρουργική αντιμετώπιση
Εκτομή του νεκρωμένου τμήματος του εντέρου και του αντίστοιχου μεσεντερίου του. Σε βαρείς περιπτώσεις απαιτείται αφαίρεση πολύ μεγάλου τμήματος του εντέρου. Η απορρόφηση των συστατικών της τροφής τότε είναι αδύνατη και ασθενής καταλήγει να σιτίζεται παρεντερικά, (από τη φλεβα).

Ο μέσος όρος θνητότητας από απόφραξη – ισχαιμία μεσεντέριας αρτηρίας είναι 45% και μεσεντέριας φλέβας 30%. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 85% αν χρειαστεί εκτομή πάνω από το μισό του λεπτοού εντέρου. Η επιβίωση εξαρτάται από την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της απόφραξης των μεσεντερίων αγγείων.

Διαβάστε επίσης

• Το φυλλικό οξύ προστάτης των αγγείων
• Αγγειΐτιδες μικρών αγγείων
• ‘Νανο – υποβρύχια’ μεταφορείς φαρμάκων μέσω των αγγείων
• Νέα μέθοδος απεικόνισης των αγγείων