Την πεποίθηση ότι τα τελευταία χρόνια ενός ανθρώπου είναι αυτά που καταξιώνουν ολόκληρη την ζωή του, επιβεβαιώνουν τα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποίησαν Αμερικανοί επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις και δημοσιεύονται στο περιοδικό ‘Psychological Science’. Οπως φαίνεται, οι άνθρωποι, κρίνουν την πορεία της ζωής τους από το πόσο καλά περνούν και από το πόσο ευτυχισμένοι νοιώθουν στο λυκόφως του βίου τους. Σύμφωνα με την έρευνα, δεν λαμβάνουν τόσο υπόψη τους, το πόσα χρόνια ζουν, ούτε παίζει καθοριστικό ρόλο στην εκτίμησή τους, αν κάποιες περίοδοι της ζωής τους ήταν ιδιαίτερα ευτυχισμένες ή δυστυχισμένες. Η τελική εντύπωση είναι αυτή που τελικά μετράει, κάτι που η λαϊκή σοφία έχει από πολύ παλιά επισημάνει και αποτυπώσει σε πολλές παροιμίες, όπως αυτή του τίτλου.

Στην έρευνα συμμετείχαν πάνω από 100 φοιτητές και οι γονείς τους, οι οποίοι απάντησαν σε μια σειρά από ειδικά ερωτηματολογία, που είχαν σαν στόχο, την εκτίμηση των παραγόντων που κάνουν μια ζωή επιτυχημένη.

Η έκπληξη ήρθε, όταν οι ερευνητές συνειδητοποίησαν ότι η τελική εκτίμηση για την ποιότητα μιας ζωής, δεν στηρίζεται στην άθροιση των ευτυχισμένων και των δυστυχισμένων στιγμών, αλλά βασίζεται, κατά ένα μεγάλο τμήμα, στην τελευταία περίοδο της ζωής ενός ανθρώπου.

‘Μοιάζει με κινηματογραφική τανία’ ισχυρίζεται ο Δρ. Ed Diener, κύριος ερευνητής. ‘Μπορεί όλο το έργο να είναι δράμα, αλλά εάν το τέλος είναι χαρούμενο, τότε ο θεατής φεύγει από τον κινηματογράφο, σχεδόν ευτυχισμένος’.

Μάλιστα, ο ίδιος ερευνητής μιλάει και για ‘σύνδρομο James Dean’, τονίζοντας ότι σήμερα οι άνθρωποι, θέλουν να ζήσουν έντονα, απολαμβανόντας όσο πιο πολύ γίνεται τις διάφορες εκφάνσεις της ζωής και αδιαφορώνοντας για το πιθανό κόστος.

Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, η υπόθεση ότι ο άνθρωπος θέλει να ζήσει όσον το δυνατόν περισσότερο, δεν φαίνεται να είναι αληθινή. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα, φαίνεται ότι αδιαφορούν για τη χρονική στιγμή επέλευσης του θανάτου. Ωστόσο, δίνουν έμφαση στο ότι προτιμούν, το τέλος της ζωής τους να γίνεται με αξιοπρέπεια.