H γενικότερη αντίληψη ότι οι άνδρες πεθαίνουν πιο νέοι εξαιτίας του άγχους της εργασίας τους, με την οποία καταγίνονται, μάλλον θα αρχίσει να εγκαταλείπεται, ύστερα από μία πρόσφατη μελέτη αμερικανίδας ερευνήτριας.
Υστερα από μία εξαντλητική έρευνα των αιτίων, για τις οποίες οι άνδρες αποτελούν στην πραγματικότητα το ‘ασθενές φύλο’, η ερευνήτρια αυτή ανακάλυψε ότι τον σημαντικότερο λόγο φαίνεται να παίζει ένας συνδυασμός διαφορών ανάμεσα στα δύο φύλα, που αφορούν στα χρωμοσώματα, στις ορμόνες και στους παράγοντες συμπεριφοράς.

‘Το φαινόμενο της υψηλότερης ανδρικής θνησιμότητας παρατηρείται ουσιαστικά σε όλο τον κόσμο και αφορά όλες τις ηλικίες ακόμα και πριν από τη γέννηση, ανατρέχοντας πίσω στο παρελθόν ήδη από το 1300 και εξής’. Αυτά δήλωσε η Barbara Blatt Kalben, συνεργάτης της Ενωσης Ασφαλιστών, η οποία συμπλήρωσε μία εντατική τριετή ανάλυση των διαφορών ανάμεσα στην ανδρική και γυναικεία θνησιμότητα.

Η κ. Kalben αναφέρει ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της United Nations Population Fund του 1998, η προοπτική επιβίωσης των νεογνών κατά τη γέννηση είναι υψηλότερες στις γυναίκες από ότι στους άνδρες σε 154 χώρες, με μόνη εξαίρεση το Νεπάλ, όπου υπάρχουν αντίθετες ενδείξεις. Ακόμη και πριν τη γέννηση, το αρσενικό φύλο βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Η έρευνα της Kalben δείχνει ότι αντιστοιχούν 107 με 170 συλλήψεις αρσενικών εμβρύων σε κάθε 100 συλλήψεις θηλυκών, αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία του US Bureau of the Census, του έτους 1998, μόνο τα 105 αρσενικά έμβρυα, σε αντιστοιχία με 100 θηλυκά, κατορθώνουν τελικά να επιβιώσουν μέχρι τη γέννησή τους.

Ποιό είναι τελικά το ασθενές φύλο;

‘Μετά τη γέννηση, η μεγαλύτερη διαφοροποίηση σχετικά με το ποσοστό θνησιμότητας ανάμεσα στις γυναίκες και στους άνδρες παρουσιάζεται στην ηλικία των 22 ετών, όπου το ποσοστό είναι πάνω από τρεις φορές μεγαλύτερο για τους άνδρες από ότι για τις γυναίκες’, τονίζει η Kalben.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του National Center for Health Statistics, για το έτος 1998, προκύπτει ότι από 72 επιλεγμένες αιτίες θανάτου, οι γυναίκες φαίνεται να έχουν υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας μόνο σε έξι: καρκίνο του μαστού, νόσο Αλτσχάιμερ, άσθμα, ρευματικό πυρετό, εγκυμοσύνη/τοκετός και νεφρικές λοιμώξεις.

Η έρευνα της Kalben την οδήγησε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν βιολογικοί και γενετικοί, καθώς και κοινωνικοί, πολιτιστικοί, περιβαλλοντικοί και λόγοι συμπεριφοράς, που καθορίζουν αυτή το διαφορετικό ποσοστό θνησιμότητας ανάμεσα στους άνδρες και στις γυναίκες. ‘Υπάρχουν στοιχεία ότι οι βασικές γυναικείες ορμόνες, τα οιστρογόνα, λειτουργούν προστατευτικά για τις γυναίκες, ενώ η ανδρική ορμόνη, τεστοστερόνη, είναι επιβλαβής’, αναφέρει στην έκθεσή της.

Ακραία παραδείγματα

Η Kalben αναφέρει σαν παράδειγμα μία μελέτη που έγινε στις αρχές του 20ου αιώνα, η οποία αφορά άνδρες ασθενείς, που είχαν ευνουχισθεί, με σκοπό τη θεραπεία τους από ψυχικές τους ασθένειες. Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ευνουχισμένοι άνδρες έζησαν 0.28 χρόνια περισσότερο για κάθε ένα χρόνο ενωρίτερα, που είχε συντελεστεί ο ευνουχισμός. Επίσης έζησαν περισσότερο και από γυναίκες ασθενείς.

Η επίδραση του καπνίσματος

Επίσης η Kalben τονίζει ότι επιβλαβείς συμπεριφορές και συνήθειες, όπως το κάπνισμα, μειώνει το προσδοκώμενο επιβίωσης των ανδρών ακόμα περισσότερο και συγκεκριμένα αναφέρει ότι ‘Κατά μέσο όρο οι καπνιστές πεθαίνουν 9 χρόνια νωρίτερα από τους μη καπνιστές’.

Υπερτιμημένο το εργασιακό stress…

Ωστόσο αναφέρει ότι ‘δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν τη συμβατική εξήγηση, ότι η συμμετοχή των ανδρών σε περισσότερο πιεστική εργασία αυξάνει την ανδρική θνησιμότητα. Στην πραγματικότητα οι γυναίκες που δουλεύουν έχουν χαμηλότερο, και σε ορισμένες περιπτώσεις πολύ χαμηλότερο, ποσοστό θνησιμότητας από εκείνες που δεν δουλεύουν’. ‘Δεν θεωρώ ότι το ποσοστό θνησιμότητας ανάμεσα στα δύο φύλα θα εξισωθεί ποτέ, στο άμεσο μέλλον’, ανέφερε η Kalben.

Στο μεταξύ, προκειμένου να προσφέρει μία ανακούφιση στους άνδρες η Kalben αναφέρει ότι αυτή η αδικία συμβαίνει όχι μόνο στους ανθρώπους αλλά σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο, αφού σύμφωνα με μία ανασκόπηση που έκανε στη θνησιμότητα πολλών ζώων, όπως τα νηματόζωα, οστρακόδερμα, μαλάκια, έντομα, αράχνες, αμφίβια και τα πρωτεύοντα θηλαστικά, προέκυψε ότι σχεδόν σε όλα τα είδη τα θηλυκά έχουν χαμηλότερη θνησιμότητα.

Διαβάστε επίσης

• Κάπνισμα γένους θηλυκού