Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Πρόκειται για αντικατάσταση μιας πάσχουσας καδιάς με άλλη καρδιά από συμβατό δότη. Γίνεται μεταμόσχευση, ή μόνo της καρδιάς ή του συνόλου καρδιά-πνεύμονες.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Υπάρχουν αναφορές για μεταμοσχεύσεις καρδιάς από πολύ παλιά στην αρχαία κινέζικη μυθολογία. Πραγματικότης όμως άρχισε να γίνεται από τις αρχές του εικοστού αιώνα όταν ο Alexis Lazzel πραγματοποίησε τέτοιες μεταμοσχεύσεις σε σκύλους ενώ από το 1967 άρχισαν να γίνονται και σε ανθρώπους με διαρκώς αυξανόμενη επιτυχία.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ- ΑΝΔΕΝΔΕΙΞΕΙΣ
Η μεταμόσχευση είναι το τελευταίο μας όπλο σε βαρέως πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια όταν έχουν αποτύχει όλες οι μορφές συντηρητικής ή χειρουργικής θεραπείας. Δεν γίνεται όμως σε όλους τους ανθρώπους. Κατάλληλοι υποψήφιοι για μεταμόσχευση είναι άνθρωποι μικρότεροι των 70 ετών χωρίς ηπατική, νεφρική ή αναπνευστική ανεπάρκεια, χωρίς περιφερική αγγειοπάθεια ή εγκεφαλική αγγειοπάθεια, χωρίς ινσουλινοεξαρτώμενο διαβήτη με βλάβη των οργάνων – στόχων (νεφροί, εγκέφαλος, οφθαλμοί) χωρίς ενεργό λοίμωξη, χωρίς καρκίνο, χωρίς ψυχιατρικό νόσημα, χωρίς κάποια πάθηση με μειωμένο προσδόκιμο επιβίωσης και τέλος χωρίς βαρειά πνευμονική υπέρταση.

ΤΕΧΝΙΚΗ
Συνήθως το μόσχευμα συρράπτεται (ράβεται) πάνω σε ένα υπόλλειμα της αυτόχθονης καρδιάς από τους κόλπους. Αυτή είναι η λεγόμενη ορθοτοπική μεταμόσχευση. Σε ένα ποσοστό όμως 2.5% των μεταμοσχεύσεων γίνεται ετεροτοπική μεταμόσχευση. Πρόκειται για μία τεχνική που εισήγαγε το 1974 ο Barnard όπου η καρδιά-μόσχευμα τοποθετείται σε άλλο μέρος του θώρακα, χωρίς όμως να αφαιρεθεί η καρδιά του δέκτη, συνδεόμενη εν παραλλήλω ως υποβοηθητική στην αυτόχθονη καρδιά.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ
Αυτό που φοβόμαστε πιο πολύ είναι η απόρριψη του μοσχεύματος είτε άμεσα είτε αργότερα. Η απόρριψη γίνεται μέσω των μηχανισμών ανοσίας του οργανισμού και γι’ αυτό για να προλάβουμε την απόρριψη είναι απαραίτητη η χορήγηση εφ’ όρου χωής ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων και η παρακολούθηση της πορείας με συχνές βιοψίες από τον καρδιακό μύ (κάθε εβδομάδα στην αρχή και κάθε τρίμηνο στη συνέχεια) Αλλος σημαντικός κίνδυνος είναι οι λοιμώξεις (40-70% συμβαίνει στις μεταμοσχεύσεις) με ιούς, μικρόβια ή και μήκητες. Επίσης κίνδυνο αυτοί οι ασθενείς διατρέχουν και λόγω της αθηροσκλήρυνσης του μοσχεύματος σε υψηλό ποσοστό 20-50% στα 5 έτη. (συνδυάζεται με υψηλές τιμές τριγλυκεριδίων ή Lp(a) με λοίμωξη μετεγχειρητικά από κυτταρομεγαλοϊό ή τέλος με ασυμβατότητα δότη-δέκτη).

ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Η πιθανότητες επιβίωσης είναι περίπου 60% στα 5 ½ έτη και 45% στα 10 έτη. Για αυτούς που υπόκεινται σε μεταμόσχευση καριδάς και πνευμόνων τα ποσοστά είναι χαμηλότερα με 40% στα 4έτη και 10% στα 10 έτη. Πιστεύεται όμως ότι με της διαρκείς ανακαλύψεις στον τομέα της γενετικής και της κατανόησης του ανοσοποιητικού μας συστήματος αυτά τα νούμερα σύντομα θα αποτελούν παρελθόν, και η μεταμόσχευση θα γίνει εξ’ ίσου εύκολη με ένα απλό by-pass.

Διαβάστε επίσης

• Το DoctorAnyTime «βγάζει γλώσσα»
• Κέντρο Μεταμόσχευσης Κερατοειδούς στο Mediterraneo Hospital
• Συγκλονίζει το πρόβλημα υγείας του μικρού Κωνσταντίνου από το Μπούρτζι
• Επιτυχής μεταμόσχευση κλωνοποιημένων ιστών σε αγελάδες
• Πραγματοποιείται η μεταμόσχευση μυελού των οστών στη μικρή Αλεξάνδρα