Σημαντική βοήθεια παρέχει το υπερηχογράφημα καρδιάς και η ακτινογραφία θώρακος και μία σειρά από εξετάσεις αίματος που μας κατευθύνουν προς την αιτία της περικαρδίτιδος.

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Χαρακτηρίζεται η φλεγμονή του περικαρδίου, δηλαδή του υμένα που περιβάλλει την καρδιά.

Παθογένεια

Οι αιτίες της περικαρδίτιδος είναι ποικίλλες με συχνότερες τις ιώσεις, το έμφραγμα του μυοκαρδίου, την χρόνια νεφρική ανεπάρκεια καθώς και τις καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις. Λιγότερο συχνά αίτια είναι : λοιμώξεις από διάφορα μικρόβια και μύκητες, νεοπλάσματα, τραύματα, ο υποθυρεοειδισμός, η φυματίωση, η ακτινοβολία. καθώς και αυτοάνοσες παθήσεις. Ανάλογα με την διάρκεια της φλεγμονής η περικαρδίτιδα χαρακτηρίζεται ως οξεία ή χρόνια και συνήθως συνοδεύεται από αύξηση της ποσότητας του υγρού γύρω από την καρδιά, ενώ στις χρόνιες καταστάσεις δυνατόν να δημιουργηθούν συμφύσεις και ασβεστώσεις του περικαρδίου που εμποδίζουν την έκπτυξη της καρδιάς (συμπιεστική περικαρδίτιδα). Η πιο συχνή μορφή είναι η οξεία περικαρδίτιδα (με ή χωρίς την παρουσία υγρού).

Κλινική εικόνα

Η οξεία περικαρδίτιδα χαρακτηρίζεται από προκάρδιο άλγος διαξιφιστικό, που διαρκεί πολλές ώρες, επιδεινώνεται με τις αναπνευστικές κινήσεις και την ύπτια θέση και συχνά αντανακλά στον αριστερό ώμο. Μπορεί να συνυπάρχουν ή να έχουν προηγηθεί τα συμπτώματα της πάθησης που προκάλεσε την περικαρδίτιδα ενώ συχνή είναι και η εμφάνιση του πυρετού. Στην χρόνια μορφή προέχουν κυρίως τα οιδήματα κάτω άκρων, η καταβολή δυνάμεων και η εύκολη κόπωση.

Διάγνωση

Η διάγνωση της οξείας μορφής τίθεται με τους χαρακτήρες του πόνου, την ακρόαση της καρδιάς (όπου ακούγεται η χαρακτηριστική τριβή) και το ηλεκτροκαρδιογράφημα. Σημαντική βοήθεια παρέχει το υπερηχογράφημα καρδιάς και η ακτινογραφία θώρακος και μία σειρά από εξετάσεις αίματος που μας κατευθύνουν προς την αιτία της περικαρδίτιδος. Στις χρόνιες μορφές ανεκτίμητη για την διάγνωση και τον καθορισμό της βαρύτητας είναι η συνεισφορά του υπερηχογραφήματος καρδιάς.

Αντιμετώπιση

Στην οξεία περικαρδίτιδα ανεξαρτήτως αιτιολογίας χρειάζεται ανάπαυση, τακτικός έλεγχος για πιθανή ανάπτυξη επιπωματισμού και διερεύνηση της αιτίας. Επίσης συνιστάται η χορήγηση μεγάλων δόσεων αντιφλεγμονωδών φαρμάκων ενώ σε επίμονες μορφές γίνεται και χρήση κορτιζόνης. Είναι προφανές ότι η θεραπεία στρέφεται και προς την υποκείμενη νόσο (π.χ. υποθυρεοειδισμό, έμφραγμα, μικρόβια κλπ). Σε επιπωματισμό επιβάλλεται η παρακέντηση ενώ σε υποτροπιάζουσες ή χρόνιες μορφές είναι δυνατόν να γίνει και χειρουργική αφαίρεση τμήματος του περικαδίου.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

Η οξεία περικαρδίτιδα μπορεί να επιπλακεί από σημαντική αύξηση του υγρού που περιβάλλει την καρδιά (επιπωματισμός), μία κατάσταση που χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση με παρακέντηση και αφαίρεση του υγρού. Οι άλλες επιπλοκές είναι η εμφάνιση υποτροπών καθώς και η μετάπτωση σε χρόνια μορφή.

Διαβάστε επίσης

• Ηλεκτροκαρδιογράφημα μία απλή και χρήσιμη εξέταση
• Holter πιέσεως (24-ωρη καταγραφή της αρτηριακής πιέσεως). Πότε και γιατί.
• Αρρυθμίες: Τα φτερουγίσματα της καρδιάς
• Εστιασμένοι υπέρηχοι: Lifting χωρίς νυστέρι
• Ευρυαγγείες: Ποια διαγνωστική εξέταση προλαμβάνει τις υποτροπές τους;