Άλλες ονομασίες

Λευκόρροια, μη ειδική ουρηθρίτις, μη γονοκοκκική ουρηθρίτις.

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Μόλυνση της ουρήθρας με χλαμύδια, μυκοπλάσματα, τριχομονάδα.

Παθογένεια

Το μικρόβιο μεταδίδεται απο άνθρωπο σε άνθρωπο αποκλειστικά σχεδόν πάντα με την σεξουαλική επαφή.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ

Είναι η συχνότερα σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσος.

Πρόληψη

Η προφύλαξη απο την νόσο βασίζεται στην χρήση προφυλακτικού κατά την σεξουαλικη επαφή. Ας σημειωθεί οτι για να περιορισθεί η πιθανότητα μόλυνσης το προφυλακτικό πρέπει να είναι καλής ποιότητος, ελαστικό και να χρησιμοποιηθεί με τον κατάλληλο τρόπο απο την άρχη της σεξουαλικής επαφής. Σημαντική επίσης είναι και η έγκαιρη διάγνωση για την αποφυγή των επιπλοκών.

Κλινική εικόνα

Ένας στους τρείς ασθενείς δεν εμφανίζει συμπτώματα. Οι υπόλοιποι έχουν τα εξής ενοχλήματα:
ΑΝΔΡΕΣ : Μετά χρόνο επωάσεως 3-5 ημερών αρχίζει αίσθημα φαγούρας στην ουρήθρα που εντείνεται προοδευτικά και γίνεται κάψιμο. Η ούρηση γίνεται ενοχλητική και απο το στόμιο της ουρήθρας βγαινει ενα ορώδες η οροπυώδες έκκριμμα ελαφρά υποκίτρινο. Ο άρρωστος λερώνει τα εσώρουχα του και το έκκριμμα εμφανίζεται οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Αν ο άρρωστος μείνει χωρίς θεραπεία τα ενοχλήματα γίνονται ηπιότερα και η κατάσταση τελικά μετατοπίζεται στην ασυμπτωματική ουρηθρίτιδα και συγχρόνως αρχίζουν οι επιπλοκές της. Οι επιπλοκές είναι η επιδιδυμίτιδα με πιθανή τελική κατάληξη την στείρωση, η προστατίτιδα και το αιματηρό σπέρμα και το σύνδρομο Reiter.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ: Δεν υπάρχουν συνήθως ανάλογες ενοχλήσεις εξ αιτίας των φυσιολογικών υγρών του κόλπου, γιαυτό δεν αντιλαμβάνονται την μόλυνση. Σε λίγες μέρες η κολπική έκκριση γίνεται δύσοσμη, και πιθανά παρουσιάζεται βάρος στα γεννητικά όργανα, τσούξιμο και πόνος. Αν ο άρρωστη μείνει χωρίς θεραπεία τα ενοχλήματα γίνονται ηπιότερα και η κατάσταση τελικά μετατοπίζεται στην χρόνια ουρηθρίτιδα και συγχρόνως αρχίζουν οι επιπλοκές της. Οι επιπλοκές στις γυναίκες είναι κολπίτις, ταχηλίτις, σαλπιγγίτις με πιθανή στείρωση, και η πολυ σοβαρή φλεγμονώδης νόσος της πυέλου.
ΚΟΙΝΕΣ ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ: Είναι η μη γονοκοκκική πρωκτίτιδα.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται με την ειδικές εξέτασεις ανοσοφθορισμού του εκκρίματος της ουρήθρας η του τραχήλου. Ακόμη γίνεται με ορολογικές δοκιμασίες που δείχνουν αύξηση των αντισωμάτων.

Αντιμετώπιση

Χορηγούνται τετρακυκλίνη η δοξυκυκλίνη η ερυθρομυκίνη. Πρέπει να αποφεύγονται τα οινοπνευματώδη και οι σεξουαλικές σχέσεις κατα την διάρκεια της θεραπείας. Πρέπει να θεραπευθούν όλοι οι σεξουαλικοί σύντροφοι. Στην περίπτωση τριχομοναδικής ουρηθρίτιδας η αγωγή περιλαμβάνει μετρονιδαζόλη.

Διαβάστε επίσης

• Μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα απο τριχομονάδα
• Μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα απο χλαμύδια
• Μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα απο μυκόπλασμα
• Λοιμώδης αρθρίτις γονοκοκκική
• Ουρηθρίτιδα γονοκοκκική