Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Εξάρθρημα καλείται η παρεκτόπιση των αρθρικών επιφανειών που αποτελούν μία άρθρωση με αποτέλεσμα την απώλεια της λειτουργίας των συνδέσμων που την σταθεροποιούν.Όταν αφορά την άρθρωση του ώμου μιλάμε για εξάρθρημα της συγκεκριμένης άρθρωσης.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΚΩΣΗΣ

Η άρθρωση του ώμου είναι ασταθής και για το λόγο αυτό επιτρέπει μεγάλο εύρος κινήσεων. Αυτός είναι και ο λόγος που στην άρθρωση αυτή συμβαίνουν εξαρθρήματα πιο συχνά από όλες τις αρθρώσεις του ανθρώπινου σώματος. Το εξάρθρημα του ώμου διακρίνεται σε πρόσθιο και οπίσθιο με το πρόσθιο να είναι και το περισσότερο συνηθισμένο(96-98%).
Το πρόσθιο εξάρθρημα προκαλείται συνήθως ύστερα από πτώση και στήριξη πάνω στο τεντωμένο άνω άκρο ενώ αυτό βρίσκεται σε απαγωγή και έξω στροφή. Υπάρχουν και άλλοι μηχανισμοί πρόκλησης του εξαρθρήματος αλλά αυτός είναι ο περισσότερο συχνός.
Η διάγνωση είναι πολύ εύκολη. Ο ασθενής προσέρχεται στο γιατρό κρατώντας το εξαρθρωμένο του χέρι με το φυσιολογικό. Υπάρχει πόνος, δυσχέρεια στην κίνηση και το χέρι κρέμεται προς τα κάτω. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται ακτινογραφικά και η κλινική εξέταση ολοκληρώνεται με έλεγχο της λειτουργίας του βραχιονίου πλέγματος(νεύρα που νευρώνουν τα άνω άκρα) και των σφύξεων της κερκιδικής αρτηρίας.
Το εξάρθρημα του ώμου χρειάζεται ανάταξη και ακινητοποίηση σε πρώτη φάση για 3-6 εβδομάδες.
Η ανάταξη συνήθως δεν παρουσιάζει δυσκολία και επιτυγχάνεται τις περισσότερες φορές χωρίς νάρκωση. Μερικές φορές πριν την ανάταξη χορηγούνται στον ασθενή αναλγητικά ή μυοχαλαρωτικά φάρμακα.
Μετά την ανάταξη το χέρι του ασθενούς πρέπει ν’ ακινητοποιηθεί σε θέση κάμψης και έσω στροφής μπροστά από το στήθος για 3-6 εβδομάδες. Ο χρόνος ακινητοποίησης είναι απαραίτητος ώστε ν’ αποκατασταθούν οι βλάβες στον υποπλάτιο μυ, στον αρθρικό θύλακα και στους συνδέσμους της άρθρωσης και διαφέρει από άτομο σε άτομο. Στα άτομα μεγάλης ηλικίας αποφεύγεται η μακράς διάρκειας ακινητοποίηση διότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος δυσκαμψίας η οποία δεν αποκαθίσταται στη συνέχεια. Βέβαια ο μικρός χρόνος ακινητοποίησης συνεπάγεται ελλιπή αποκατάσταση των βλαβών με αποτέλεσμα το εξάρθρημα να υποτροπιάζει με ασήμαντη αφορμή.
Σε γενικές γραμμές η ακινητοποίηση οδηγεί σε πόνο, δυσκαμψία, ευαισθησία και ελάττωση της μυϊκής δύναμης.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ

Ο φυσιοθεραπευτής καλείται ν’ αντιμετωπίσει τον πόνο, τη δυσκαμψία και την ελάττωση ή και απώλεια της μυϊκής δύναμης.
Ο πόνος αντιμετωπίζεται με αναλγητικά ρεύματα και Laser ενώ κάποιοι προτιμούν την εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων σε συνδυασμό με υπερήχους και αναλγητικά ρεύματα με σκοπό την ελάττωση του πόνου και την επούλωση της περιοχής.
Η δυσκαμψία αντιμετωπίζεται από το φυσιοθεραπευτή με υπερήχους, θερμά επιθέματα, διαθερμίες και μάλαξη. Έτσι βελτιώνεται η κυκλοφορία στην περιοχή και προετοιμάζεται να κινητοποιηθεί.
Η κινητοποίηση περιλαμβάνει την εκτέλεση ασκήσεων με σκοπό να επαναποκτηθεί το πλήρες εύρος κίνησης και να γίνει μυϊκή ενδυνάμωση. Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι ασκήσεις διατάσεως και οι ασκήσεις προοδευτικής αντίστασης.
Ο ασθενής ξεκινά το πρόγραμμα με ασκήσεις εκκρεμοειδείς που είναι και οι πιο ανώδυνες κινήσεις. Κατόπιν ο ασθενής εκτελεί με τη βοήθεια του φυσιοθεραπευτή όλες τις κινήσεις του ώμου με οδηγό σημείο τον πόνο. Όταν βελτιωθεί η τροχιά κίνησης ο ασθενής προσπαθεί μόνος του να εκτελέσει τις κινήσεις στον ώμο. Τέλος είναι ιδιαίτερα χρήσιμες οι αυτοβοηθούμενες ασκήσεις δηλ οι ασκήσεις όπου το εξαρθρωμένο χέρι υποβοηθάται από το υγιές. Ενώ βελτιώνεται η τροχιά της κίνησης αρχίζει η ενδυνάμωση των μυών κάνοντας αρχικά πολλές επαναλήψεις και χρησιμοποιώντας βάρη και σε επόμενο στάδιο κάνοντας χρήση των λάστιχων therabands.Το πρόγραμμα κινησιοθεραπείας ολοκληρώνεται με ασκήσεις διάτασης.
Όσον αφορά τους αθλητές οι ασκήσεις ρίψης αρχίζουν όταν ο ώμος έχει αποκτήσει πλήρη τροχιά κίνησης. Στην αρχή γίνονται 3 προπονήσεις την εβδομάδα και η επιβάρυνση είναι προοδευτική.
Η αποκατάσταση σε ένα εξάρθρημα κρατάει 2-3 μήνες . Το πρόγραμμα αποκατάστασης πρέπει ν’ ακολουθηθεί σωστά διότι μόνο έτσι δεν θα υπάρχει κίνδυνος για υποτροπές.
Τέλος θα πρέπει ν’ αναφερθεί ότι αν η άρθρωση εξαρθρωθεί 2-3 φορές αντιμετωπίζεται χειρουργικά.

Διαβάστε επίσης

• ΣΥΓΓΕΝΕΣ ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΙΣΧΙΟΥ
• ΟΣΤΕΟΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΩΜΟΥ
• ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟ ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΙΣΧΙΟΥ
• ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΑΓΚΩΝΟΣ
• ΕΞΑΡΘΡΗΜΑ ΩΜΟΥ