Σύντομη περιγραφή – ορισμός
Ο όρος αυχενικό σύνδρομο χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις παθήσεις της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (αυχενική σπονδυλαρθρίτιδα, οπίσθιο συμπαθητικό αυχενικό σύνδρομο και κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου).
Κλινική εικόνα
Στην αυχενική σπονδυλαρθρίτιδα οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις των αρθρώσεων των αυχενικών σπονδύλων που παρουσιάζονται με την πάροδο της ηλικίας προκαλούν την πάθηση αυτή. Παρατηρείται εκφύλιση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, των αρθρώσεων των αποφύσεων των σπονδύλων και δημιουργία οστεοφύτων(άλατα). Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το μέγεθος και τη θέση των οστεοφύτων ενώ είναι δυνατόν να προβάλλουν μέσα στα μεσοσπονδύλια τρήματα και να πιέζουν τις ρίζες των νεύρων που περνούν από εκεί.
Υπάρχει πόνος στην οπίσθια ή και στις πλάγιες επιφάνειες του αυχένα με επέκταση στην ινιακή χώρα ή μεταξύ των ωμοπλατών. Ο πόνος συνήθως είναι ήπιος αλλά αυξάνει με τις κινήσεις της κεφαλής οι οποίες είναι περιορισμένες.
Η αυχενική εκφυλιστική αρθροπάθεια είναι δυνατόν εκτός από τον πόνο να προκαλεί στον ασθενή πονοκέφαλο, εμβοές ώτων (βουητό στα αυτιά), διαταραχές της ισορροπίας και της όρασης κλπ. Τα συμπτώματα αποδίδονται σε ερεθισμό της ρίζας του νεύρου από τα οστεόφυτα ή του συμπαθητικού στελέχους που περιβάλλει τη σπονδυλική αρτηρία.
Στην κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου η οποία συνήθως συμβαίνει στα μεσοσπονδύλια διαστήματα Α5-Α6 και Α6-Α7 παρατηρείται πόνος στον αυχένα, δυσκαμψία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και νευρολογικά συμπτώματα στα άνω άκρα (πχ μουδιάσματα), λόγω πίεσης των ριζών των νεύρων. Συνήθως παρατηρείται ευαισθησία στην ψηλάφιση παρασπονδυλικά (δεξιά και αριστερά της σπονδυλικής στήλης), μυικός σπασμός(σπασμός των μυών στους μυς του αυχένα και μεταξύ των ωμοπλατών), τα αντανακλαστικά επηρεάζονται και δεν είναι σπάνια η ελάττωση την μυικής δύναμης των άνω άκρων. Σπανίως και σε περίπτωση που ο δίσκος πιέζει το νωτιαίο μυελό έχουμε και μυελικά συμπτώματα από τα κάτω άκρα. Ο βήχας και το φτέρνισμα επιτείνουν τον πόνο.
Ρόλος της φυσιοθεραπείας
Το αυχενικό σύνδρομο είναι ένα συνηθισμένο περιστατικό που καλείται ναντιμετωπίσει ένας φυσιοθεραπευτής. Στην οξεία φάση του συνδρόμου συνιστάται η τοποθέτηση περιλαιμίου (κολάρο), προκειμένου ναποφευχθούν οι βίαιες ή υπέρμετρες κινήσεις στον αυχένα, ανάπαυση και λήψη παυσίπονων, αντιφλεγμονοδών και συχνά μυοχαλαρωτικών φαρμάκων. Κατόπιν γίνεται εφαρμογή φυσικών μέσων(Laser, αναλγητικών ρευμάτων, υπερήχων, θερμών επιθεμάτων, διαθερμιών) με σκοπό την περαιτέρω ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο και τη χαλάρωση της περιοχής από το μυικό σπασμό με την βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Σε περιπτώσεις φλεγμονής της ρίζας κάποιου νεύρου, η χρησιμοποίηση των φυσικών μέσων βοηθά σημαντικά στην υποχώρησή της ενώ στην περίπτωση της κήλης του μεσοσπονδυλίου δίσκου βοηθά στην ρίκνωση του πηκτοειδή πυρήνα που προβάλλει και όχι στην ανάταξή του.
Η μάλαξη φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ανακουφιστική για τους ασθενείς με αυχενικό σύνδρομο. Τέλος κάποιοι ασθενείς αναφέρουν ανακούφιση από τα συμπτώματα μετά την εφαρμογή έλξης. Βέβαια πρέπει ναναφερθεί ότι η έλξη τα τελευταία χρόνια τείνει να εγκαταληφθεί.
Η υποχώρηση των συμπτωμάτων συνοδεύεται από πρόγραμμα
θεραπευτικών ασκήσεων που έχουν ως σκοπό τη βελτίωση της
κινητικότητας του αυχένα και των άνω άκρων, που πιθανόν να έχουν
επηρεασθεί και την ενδυνάμωση της περιοχής. Σε αυτή τη φάση το
κολάρο πρέπει να εγκαταληφθεί.
Στην περίπτωση της κήλης αν δεν υποχωρήσουν οι ενοχλήσεις
συνιστάται χειρουργική επέμβαση.
Διαβάστε επίσης
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε Φυσιοθεραπεία στα ΤΕΙ Αθηνών. Ασκεί το επάγγελμα της φυσιοθεραπεύτριας στην Αθήνα.