Σύντομη περιγραφή – ορισμός
Η αύξηση της θερμοκρασίας σε εν τω βάθει ιστούς για θεραπευτικούς λόγους προκαλείται από συσκευές που μετατρέπουν διάφορες μορφές ενέργειας σε θερμική. Οι συσκευές παραγωγής θερμότητας σε εν τω βάθει ιστούς είναι οι διαθερμίες βραχέων και μικροκυμάτων και οι υπέρηχοι. Τα τελευταία χρόνια η χρήση των διαθερμιών βραχέων κυμάτων έχει εγκαταληφθεί.
Τρόπος δράσης
Οι διαθερμίες μικροκυμάτων είναι συσκευές εκπομπής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας ραδιοφωνικής συχνότητας. Η ηλεκτρομαγνητική ενέργεια όπως διαδίδεται μέσα στους ιστούς, απορροφάται από αυτούς και μετατρέπεται σε θερμότητα. Οι ιστοί υψηλής περιεκτικότητας σε νερό, όπως ο μυικός, απορροφούν υψηλό ποσοστό της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας και θερμαίνονται ανάλογα. Το δέρμα όμως και ο λιπώδης ιστός μεγάλου πάχους παρουσιάζουν μεγάλη αντίσταση και δεν επιτρέπουν την εύκολη διείσδυση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας μέσα σε αυτούς. Για το λόγο αυτό όταν εφαρμόζεται διαθερμία μικροκυμάτων σε περιοχές με παχύ στρώμα λίπους, θερμαίνεται σε πολύ υψηλό βαθμό το δέρμα και ο υποδόριος ιστός και σε μικρό βαθμό οι εν τω βάθει ιστοί.
Οι διαθερμίες μικροκυμάτων μπορούν ναυξήσουν ικανοποιητικά τη θερμοκρασία ιστών μέχρι βάθους περίπου 3,5 cm εφόσον το πάχος του λίπους δεν υπερβαίνει τα 2 cm. Αν το πάχος του λίπους της περιοχής υπερβαίνει τα 2 cm, η αύξηση της θερμοκρασίας σε βάθος δεν υπερβαίνει τα 2,5cm. Η θερμική διεισδυτικότητα των διαθερμιών μικροκυμάτων είναι κατά κανόνα μεγαλύτερη από αυτή των επιπολής θερμοθεραπευτικών μέσων, όπως των θερμών επιθεμάτων.
Ενδείξεις
Οι διαθερμίες μικροκυμάτων χρησιμεύουν στην αύξηση της θερμοκρασίας στο βάθος των ιστών. Τα ευεργετικά αποτελέσματα από την αύξηση της θερμοκρασίας στο βάθος των ιστών είναι η αύξηση της αιματικής και λεμφικής κυκλοφορίας,τ ου μεταβολισμού, της τοπικής έκκρισης των αδένων καθώς και των καρδιακών παλμών και των αναπνοών. Επίσης βοηθούν στην ελάττωση του μυικού σπασμού, της αρτηριακής πίεσης και της σκληρότητας των αρθρώσεων. Αποφεύγεται η χρήση τους στην οξεία φάση ενώ χρησιμοποιούνται ευρέως σε υποξείες και χρόνιες φλεγμονώδεις και τραυματικές καταστάσεις, όπως η αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, η επικονδυλίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ορογονοθυλακίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα.Έχει διαπιστωθεί ότι βοηθούν σημαντικά σε μυικές και συνδεσμικές κακώσεις, στην προετοιμασία για την κινητοποίηση δύσκαμπτων αρθρώσεων και σε δευτερογενείς μυικούς σπασμούς.
Αντενδείξεις
Η χρήση τους αντενδείκνυται σε ασθενείς με προδιάθεση αιμορραγίας, σε ασθενείς με καρκίνο, με πυρετό, με μέταλλα στη θεραπευόμενη περιοχή, όπως στο ισχίο μετά από αρθροπλαστική, σε ασθενείς με ισχαιμικές παθήσεις, ανοικτά τραύματα, σε εγκύους, στην οσφύ κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσης(περίοδος), σε παχύσαρκα άτομα και στο άνω άκρο αναπτυσσόμενου οστού νεαρών ατόμων.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε Φυσιοθεραπεία στα ΤΕΙ Αθηνών. Ασκεί το επάγγελμα της φυσιοθεραπεύτριας στην Αθήνα.