Γενικά

Τα λαχανικά (τα οποία θυμίζουμε ότι αυξάνουν την αέρινη και παράλληλα μειώνουν την υδάτινη ενέργεια του οργανισμού), θα πρέπει να αποτελούν περίπου το 20 έως το 40% της καθημερινής διατροφής ενός ατόμου, ανάλογα βέβαια πάντα με την ιδιοσυγκρασία του.
Έχει ήδη αναφερθεί σε πολλά σημεία, ότι ένας υδάτινος τύπος θα πρέπει να έχει αυξημένη αναλογία λαχανικών στο διαιτολόγιό του (να πλησιάζει δηλαδή ή και να ξεπερνά οριακά το 40%), ενώ στο άλλο άκρο βρίσκεται ένας αέρινος ο οποίος πρέπει να περιορίζεται περίπου στο 20%. Αυτό είναι εύκολα κατανοητό: ο υδάτινος τύπος θα πρέπει να ισορροπεί το υπερβολικό Kapha του οργανισμού του με τροφές οι οποίες το μειώνουν, ενώ αντίστοιχα ο αέρινος τύπος θα πρέπει να περιορίζει αυτές τις τροφές σε κάποια χαμηλότερα επίπεδα, προς όφελος των τροφών που αυξάνουν το υδάτινο στοιχείο και έτσι τον βοηθούν να κρατήσει μία καλή ισορροπία στον οργανισμό του.

Γενικά τα ωμά λαχανικά σε σαλάτες (που αυξάνουν έντονα το vata), συστήνονται ιδιαίτερα για το καλοκαίρι και τα βραστά λαχανικά για τις κρύες ημέρες του χειμώνα (μαζί βέβαια με τα κατάλληλα μυρωδικά και μπαχαρικά).

Τα αέρινα λοιπόν άτομα (αλλά και γενικά όλα τα άτομα ηλικίας πάνω από 50, όπου κυριαρχεί η Αέρινη Ενέργεια της μεγάλης ηλικίας), θα πρέπει να προτιμούν τα βραστά λαχανικά και σε μικρή ποσότητα, ενώ τα υδάτινα άτομα θα πρέπει να έχουν κυρίως ωμά λαχανικά και σε μεγαλύτερη ποσότητα. Σε κάθε περίπτωση τα λαχανικά (όπως και τα φρούτα) πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής διατροφής όλων των ατόμων, ακολουθώντας το ρητό “άσε την τροφή να γίνει το φάρμακό σου”.

Η σημερινή συστηματική έρευνα έχει δείξει για παράδειγμα ότι οι ουσίες οι οποίες δίνουν το χρώμα στα φρούτα και τα λαχανικά έχουν ισχυρές θεραπευτικές ιδιότητες και ήδη ορισμένες από αυτές χρησιμοποιούνται σαν φάρμακα για συγκεκριμένες παθήσεις.

Τρόποι παρασκευής

Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ο κλασσικός αγιουρβεδικός τρόπος διατροφής χωρίζει τα λαχανικά σε “βραστά” και σε “μαγειρευμένα”. Τα βραστά ετοιμάζονται είτε στον ατμό, είτε σε αλατισμένο νερό, ενώ για το μαγείρεμα των διαφόρων λαχανικών η βασική μέθοδος είναι η εξής:

Έχουμε κόψει σε μικρούς κύβους τα διάφορα λαχανικά που θα χρησιμοποιήσουμε (όπως πατάτα, καρότο, κολοκύθι, μελιτζάνα, μπάμιες, κλπ). Χρησιμοποιούμε ένα βαρύ σκεύος στην κουζίνα όπου ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο, ή ghee. Προσθέτουμε στην αρχή όποια μυρωδικά και μπαχαρικά ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μας και είναι ολόκληροι σπόροι, για παράδειγμα το κύμινο και οι σπόροι της μουστάρδας. Όταν μετά από λίγο οι σπόροι αρχίσουν να σκάζουν με έναν χαρακτηριστικό ήχο, προσθέτουμε τα μπαχαρικά που είναι σε σκόνη, όπως ο κουρκουμάς και η πάπρικα. Αφού ανακατέψουμε για δύο με τρία λεπτά, προσθέτουμε τα λαχανικά σε κύβους και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε για ένα λεπτό, απλώς για να καλυφθούν τα λαχανικά με τα μπαχαρικά και το λάδι (γίνεται δηλάδή ένα “σωτάρισμα” και όχι “τηγάνισμα” των λαχανικών). Στη συνέχεια προσθέτουμε νερό, σκεπάζουμε το σκεύος και μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά.
Πάντα χρησιμοποιούμε πολύ λίγο νερό και, εάν χρειαστεί, προσθέτουμε και άλλο αργότερα, έτσι ώστε τη στιγμή που τα λαχανικά θα είναι σχεδόν έτοιμα, να σβήσουμε τη φωτιά και να τα αφήσουμε να σιγοβράσουν για λίγο ακόμη. Δεν ακολουθούμε δηλαδή τη γνωστή (και εύκολη) μέθοδο κατά την οποία βάζουμε πολύ νερό από την αρχή (“στο περίπου”), οπότε στο τέλος “αφήνουμε το φαγητό να βράζει για να φύγει το νερό του”. Είναι βέβαια προφανές ότι η ποσότητα του νερού που τελικά θα χρειαστεί, εξαρτάται και από το είδος του λαχανικού που θα μαγειρέψουμε (για παράδειγμα: το καρότο και η πατάτα χρειάζονται περισσότερο νερό από ότι το κολοκύθι ή το φασολάκι), αλλά και από το μέγεθος των κύβων που έχουμε κόψει τα λαχανικά μας (οι μικροί κύβοι μαγειρεύονται πολύ πιό εύκολα).

Είναι απαραίτητο να αναφερθεί για μία φορά ακόμη το ότι είναι σημαντικό (για να μην πούμε ότι επιβάλλεται…) να χρησιμοποιούμε λαχανικά του τόπου που κατοικούμε και στην εποχή τους. Ακόμα καλύτερα (εάν μπορούμε), καλλιεργούμε μερικά στον κήπο μας ή και σε μία γλάστρα στο μπαλκόνι, ή προσπαθούμε να βρούμε λαχανικά οργανικής καλλιέργειας, χωρίς λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Είναι καλό λοιπόν να κάνουμε μία μικρή έρευνα στην αγορά και να επιλέξουμε με προσοχή το μανάβη μας, ενισχύοντας αυτούς οι οποίοι προσφέρουν καλή ποιότητα προϊόντων. Έχοντας λοιπόν όλα αυτά υπόψη σας, ασχοληθείτε λίγο πιό συστηματικά με τα λαχανικά και βάλτε τα στο καθημερινό σας τραπέζι.

Διαβάστε επίσης

• Μεσογειακή διατροφή
• Φαγητό εστιατορίου χαμηλό σε λιπαρά; Γιατί όχι!
• Ελεύθερες οξειδωτικές ρίζες: ο μεγάλος σαμποτέρ
• Μιλκ-σέικ αντιοξειδωτικών
• Ούλα και βιταμίνη C