Η έμπαρση των βελονών γίνεται συνήθως με πολύ γρήγορες κινήσεις, κατά τη διάρκεια βαθιάς εισπνοής του ασθενή με το δεξί χέρι , ενώ με το αριστερό χέρι υποβοηθείται η όλη διαδικασία. Ανάλογα με τη θέση του σημείου βελονισμού και το μέγεθος της βελόνας που θα χρησιμοποιηθεί , εφαρμόζεται και η αντίστοιχη μέθοδος έμπαρσης της βελόνας.

Στις παρακάτω εικόνες παρουσιάζονται σχηματικά οι συχνότερα χρησιμοποιούμενοι μέθοδοι έμπαρσης της βελόνας:

* Στην εικ.1 η έμπαρση της βελόνας υποβοηθείται από τον αντίχειρα και το δείκτη του αριστερού χεριού.
* Στην εικ.2 η υποβοήθηση γίνεται από τον όνυχα του αριστερού αντίχειρα.
* Στην εικ. 3 με το αριστερό χέρι ανασηκώνεται το δέρμα προκειμένου να διευκολυνθεί η έμπαρση της βελόνας κατά οριζόντια φορά υποδερμικά.
* Στην εικ.4 ο αντίχειρας και ο δείκτης του αριστερού χεριού κρατούν σταθερό το δέρμα εκατέρωθεν του βελονιστικού σημείου , ώστε η βελόνα να εισέλθει κατακόρυφα.

Η γωνία που σχηματίζει η βελόνα με το δέρμα μετά την έμπαρσή της εξαρτάται από την ανατομική θέση και τις ιδιότητες του σημείου βελονισμού και από το επιθυμητό βάθος τοποθέτησής της. Γενικά η γωνία έμπαρσης της βελόνας μπορεί να είναι:

* Κατακόρυφη (Εικόνα 1) : κατά την οποία η βελόνα σχηματίζει με την επιφάνεια του δέρματος γωνία 90 μοιρών. Τα περισσότερα σημεία βελονίζονται κατακόρυφα.
* Λοξή (Εικόνα 2) : κατά την οποία η βελόνα σχηματίζει γωνία 45 μοιρών με την επιφάνεια του δέρματος. Με τον τρόπο αυτό βελονίζονται σημεία που βρίσκονται κοντά σε μεγάλα αγγεία ή όταν κάτω από το δέρμα υπάρχουν μικρές μυϊκές ομάδες.
* Εγκάρσια (Εικόνα 3) : κατά την οποία η βελόνα εισάγεται σχηματίζοντας γωνία 15 μοιρών με την επιφάνεια του δέρματος.

Το βάθος στο οποίο θα εισαχθεί η βελόνα εξαρτάται από τα ανατομικά χαρακτηριστικά του σημείου βελονισμού και από τη σωματική διάπλαση του ασθενή. Έτσι, όταν βελονίζονται σημεία βελονισμού στο πρόσωπο, η βελόνα εισάγεται επιφανειακά (2 χιλιοστά), ενώ αντίθετα, όταν βελονίζονται σημεία στους γλουτούς, η βελόνα μπορεί να τοποθετηθεί αρκετά βαθιά (μέχρι 8 – 10 εκατοστά). Η καλή γνώση της ανατομίας της περιοχής που βελονίζεται είναι απαραίτητη από την πλευρά του γιατρού, προκειμένου να αποφευχθούν τραυματισμοί οργάνων. Ουσιαστικό στην αποτελεσματικότητα του βελονισμού είναι το αίσθημα Τε τσι, το υποκειμενικό δηλαδή αίσθημα του ασθενή κατά τη διάρκεια της έμπαρσης της βελόνας στο σημείο βελονισμού, που αναφέρεται σαν μούδιασμα, πληρότητα και τοπικό βάρος ή αίσθημα ηλεκτρικής κένωσης με αντανάκλαση άλλοτε κεντρικά και άλλοτε περιφερειακά. Η αντίληψη αυτή είναι ιδιαίτερα αισθητή όταν βελονίζονται σημεία με άφθονο μυϊκό ιστό, ενώ μπορεί να απουσιάζει όταν βελονίζονται λεπτοί επιφανειακοί ιστοί, όπως στο πρόσωπο.

Οι χειρισμοί των βελονών μετά την έμπαρσή τους στο δέρμα, έχουν σαν σκοπό, σύμφωνα με την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική, την αποκατάσταση της ενεργειακής ισορροπίας του οργανισμού. Έτσι, όταν θεραπεύονται νόσοι που οφείλονται σε κενότητα της ενέργειας, η φορά της βελόνας είναι παράλληλη με την κατεύθυνση του Μεσημβρινού που θεραπεύεται, ενώ μετά την έμπαρση, αυτή περιστρέφεται δεξιόστροφα. Αντίθετα, σε καταστάσεις πληρότητας της ενέργειας, η φορά της βελόνας είναι αντίθετη με την κατεύθυνση του Μεσημβρινού που θεραπεύεται και η περιστροφή της βελόνας αριστερόστροφη.

Διαβάστε επίσης

• Λιποαναρρόφηση, νέες τεχνικές και 9 κανόνες για να γίνει ακόμα πιο ασφαλής
• Αναίμακτες τεχνικές αντί για νυστέρι