Άλλες ονομασίες

Grief, bereavement

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Πρόκειται για περίοδο έντονων συναισθημάτων που αφορούν τον θάνατο ενός αγαπημένου μας προσώπου.

Χαρακτηριστικά του πένθους

Η φυσιολογική πορεία της ανάρρωσης από το πένθος πολλές φορές υπερβαίνει τον ένα χρόνο. Όταν όμως οι αντιδράσεις μας αποκλίνουν από το φυσιολογικό και οι δυσκολίες μας να διαχειριστούμε το συναισθηματικό στρες συνεχίζουν χωρίς σταδιακή βελτίωση, τα πράγματα παίρνουν ανησυχητικές διαστάσεις. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά που παρατηρούνται κατά την περίοδο του πένθους είναι οι ακόλουθες: κλάμα, ευερεθιστικότητα, ενασχόληση με την εικόνα του νεκρού, κοινωνική απόσυρση, μειωμένη συγκέντρωση και προσοχή, καταθλιπτική διάθεση και άγχος. Οι φυσικές αλλαγές που παρατηρούνται κατά την περίοδο του πένθους είναι οι εξής: μυϊκή αδυναμία, αναστάτωση του ύπνου, ενδοκρινικές αλλαγές, καρδιοαγγειακές αλλαγές και μείωση βάρους.

Θλίψη

Η θλίψη είναι η συναισθηματική αντίδραση στην απώλεια. Η θλίψη δεν είναι ασθένεια και δεν αποτελεί ψυχολογικό πρόβλημα. Τα συμπτώματά της είναι μέρος της φυσιολογικής πορείας της ανάρρωσης από την απώλεια και δεν αποτελούν σημάδι παθολογίας. Παρόλα αυτά, πολλές φορές η θλίψη παίρνει παρατεταμένες και πολύπλοκες μορφές. Αυτές οι μορφές ποικίλλουν αφού δεν υπάρχει μια ομοιογενής πορεία την οποία πρέπει να διανύσουμε όταν πενθούμε. Υπάρχουν, όμως, μερικές φάσεις που παρατηρούνται συχνότητα. Συνήθως, η πρώτη αντίδραση μετά την απώλεια είναι το σοκ και η δυσπιστία προς τη νέα πραγματικότητα. Μετά από μερικές μέρες αισθανόμαστε άδειοι και τα πάντα μας θυμίζουν ότι το κοντινό μας πρόσωπο έχει πεθάνει. Μετά έρχεται μια περίοδος απελπισίας, ενώ αποδεχόμαστε την απώλεια. Τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι η λύπη και η αδυναμία να αισθανθούμε ευχαρίστηση. Η ένταση, ή ανησυχία και το άγχος μπορεί να παρεμβάλλονται στον λήθαργο και την κούραση. Τα φυσικά συμπτώματα είναι συχνά: αδυναμία, αναστάτωση του ύπνου, χάσιμο της όρεξης, πονοκέφαλοι, πόνοι στην πλάτη, δύσπνοια, ταχυπαλμία, και περιστασιακή ζαλάδα και ναυτία.

Βιώνοντας το πένθος

Στο πένθος μπορεί εναλλασσόμαστε μεταξύ της αποφυγής της σκέψης του θανόντα και στην καλλιέργεια των αναμνήσεών μας μαζί του. Μπορεί να αναζητούμε απεγνωσμένα συντροφικότητα ή να αποσυρόμαστε. Η λύπη είναι αναμεμειγμένη με θυμό, για τους γιατρούς που απέτυχαν να τον σώσουν, ή ακόμα και για τον νεκρό που μας εγκατέλειψε. Ακόμη μπορεί να αισθανθούμε ενοχές, σε περίπτωση που δε φερόμασταν στο νεκρό καλά ή απλώς και μόνο γιατί παραλείψαμε να εκπληρώσουμε κάποια του επιθυμία.

Διαβάστε επίσης

• Μαθήματα ζωής