Σύντομη περιγραφή – ορισμός
Με τον γενικό όρο σύγκλειση αναφερόμαστε σε κάθε σχέση επαφής των δοντιών της πάνω με αυτά της κάτω γνάθου, στις διάφορες θέσεις που μπορεί να πάρει η κάτω γνάθος. Αν θέλουμε να το πούμε πιο απλοποιημένα σύγκλειση είναι ο τρόπος με τον οποίο «κλείνουμε» τα δόντια μας, όταν τρώμε, καταπίνουμε ή απλά δεν κάνουμε τίποτα.
Η σύγκλειση -οι επαφές των πάνω και κάτω δοντιών στις διάφορες θέσεις της κάτω γνάθου- αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα αυτού που στην οδοντιατρική ονομάζουμε στοματογναθικό σύστημα. Το στοματογναθικό σύστημα αποτελείται ανατομικά από τις δύο αρθρώσεις (δεξιά και αριστερή) του οστού της κάτω γνάθου με το κρανίο (κροταφογναθικές διαρθρώσεις), το νευρομυϊκό σύστημα (οι μύες και τα νεύρα που καθοδηγούν τις κινήσεις της κάτω γνάθου) και τέλος τα δόντια και ο τρόπος που αυτά έρχονται σε επαφή.
Τα ανατομικά αυτά στοιχεία είναι αλληλοεπηρεαζόμενα και αλληλοεξαρτώμενα και έχουν άμεση επίδραση στις λειτουργίες του στοματογναθικού συστήματος που είναι η μάσηση, η κατάποση, η ομιλία και η αναπνοή. Γίνεται φανερή λοιπόν η μεγάλη σημασία της σύγκλεισης καθώς κάθε πρόβλημα ή δυσαρμονία που μπορεί να υπάρχει στην σύγκλειση των δοντιών, θα έχει άμεση συνέπεια στις λειτουργίες που αναφέραμε.
Αυτή η τόσο βασική αρχή άρχισε να γίνεται κατανοητή από την επιστήμη της οδοντιατρικής σχετικά πρόσφατα, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, και από τότε μπορούμε να πούμε ότι άλλαξε ριζικά η θεώρηση που είχαμε για το στόμα και τις λειτουργίες του.
Πάρα πολλές μελέτες έχουν γίνει από τότε για το τι είναι φυσιολογικό και τι όχι, όσο αφορά τις επαφές των δοντιών της πάνω και της κάτω γνάθου στις διάφορες θέσεις της κάτω γνάθου, κατά την μάσηση, την κατάποση, και την ανάπαυση (η θέση της κάτω γνάθου όταν δεν κάνουμε τίποτα π.χ. όταν κοιτάμε τηλεόραση). Αυτό όμως που έχει σημασία να ξέρουμε είναι ότι η εξαγωγή ενός δοντιού, ένα απλό σφράγισμα, μια γέφυρα, πολύ δε περισσότερο μια μασέλα μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά έως δραματικά την σύγκλειση και συνεπώς την λειτουργία του στοματογναθικού συστήματος.
Πολλές παθολογικές και επώδυνες καταστάσεις έχουν την γενεσιουργό τους αιτία σε κάποια ή κάποιες προβληματικές επαφές των δοντιών. Ετσι ο οδοντίατρος όταν σφραγίζει ένα δόντι ή όταν κατασκευάζει μια γέφυρα λαμβάνει υπόψη του μια σειρά παραγόντων προκειμένου να μην δημιουργήσει συγκλεισιακά προβλήματα αλλά και για να λύσει άλλα που τυχών υπάρχουν. Η πιο μικρή λεπτομέρεια πολλές φορές έχει και την μεγαλύτερη σημασία.
Πρέπει να αναφέρουμε πάντα στον γιατρό μας τυχόν πόνους έστω και μικρούς στην περιοχή του προσώπου, να του λέμε αν κάποια δόντια βρίσκουν πιο πριν από τ άλλα, ιδίως μετά από κάποια οδοντιατρική εργασία και γενικά να μην θεωρούμε τίποτα ασήμαντο και ανάξιο αναφοράς.
Διαβάστε επίσης
Χειρουργός Οδοντίατρος. Αποφοίτησε από την Οδοντιατρική Σχολή του ΑΠΘ το 1993. Τον Σεπτέμβριο του 2000 αποφοίτησε από την Εθνική Σχολή Δημόσιας. Υγείας. Ασκεί την Οδοντιατρική στην Αθήνα.